Green is Comedy


Δυο λόγια για τα "green" επεισόδια των Office και Scrubs μετά το άλμα.

The Office:
Δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή αν ο Steve Carell είχε γράψει κι άλλο επεισόδιο της σειράς μετά το κλασικό "Casino Night" της 2ης σεζόν, αλλά αν αυτά τα δύο του σενάρια είναι καμιά ένδειξη, τότε πρέπει να γράφει συχνότερα. Χωρίς να λείπουν οι αστείες στιγμές, το 20λεπτο αυτό ξεχώρισε για τον χειρισμό του χαρακτήρα του Jim, που εδώ και κάποιες εβδομάδες γράφεται με λεπτό τρόπο ως σχετικά ανασφαλής. Βασικά ανακάλυψε οτι με το να κερδίσει το κορίτσι δεν ήρθε μαζί και όλη η υπόλοιπη ζωή του να μεταμορφωθεί όπως στο Second Life-όνειρό του, και έμαθε τώρα οτι δεν μπορείς να είσαι ο Cool Guy και το αφεντικό ταυτόχρονα.

Αυτά συνοψίζουν και τις ομοιότητές του με τον Michael, και είναι προς τιμήν του show οτι φέρεται σε αυτές τις πινελιές ως όχι κάτι φοβερά δραματικό αλλά ως μικρές σκιές ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα. Στο υπέροχο φινάλε ο Jim συνειδητοποιεί πολλά από αυτά τα πράγματα και μοιάζει να κάνει την ειρήνη του με αυτά. Το λέω σχεδόν κάθε εβδομάδα, αλλά η δουλειά που γίνεται με τους Jim και Pam (τόσο ως ζευγάρι αλλά και ανεξάρτητα μεταξύ τους) είναι υποδειγματική, βδομάδα μετά τη βδομάδα.

Highlights: το γέλιο του Michael όταν η Phyllis ανέφερε την ορειβασία, η απέχθεια του Jim προς τον Toby, το μοναχικό "happy birthday" για τον Creed που τραγούδαγε ο Michael στο δάσος ενώ η κάμερα του Paul Feig απομακρυνόταν ρυθμικά (*δεύτερο gig του Feig μέσα στην ίδια εβδομάδα! Yay!), το δούλεμα της Pam στον Jim (*σήκωμα χεριού* "Conference room?"). Tην επόμενη εβδομάδα θα έχουμε αυτό που μπορεί και να αποδειχτεί το πρόωρο season 4 finale της σειράς. Η παραγωγή έχει ήδη κλείσει, και απομένει μόνο το installment της 15ης Νοεμβρίου.

Scrubs:
Κι ενώ το "Office" πήρε το περιβαλλοντικό theme και πρακατικά το αγνόησε (αν εξαιρέσουμε δυο σκηνές στο δάσος), το "Scrubs" του φέρθηκε όσο βαριεστημένα φερόμαστε όλοι στις υποχρεώσεις μας, φορώντας το με το ζόρι στον Janitor ως ένα αδιάφορο subplot-of-the-week. Το κεντρικό theme δε μπορώ να πω επίσης οτι συντάραξε τον κόσμο μου, καθότι ο JD ανακάλυψε αυτό που ήταν mission statement του χαρακτήρα του από το πρώτο επεισόδιο. Ε, πλησιάζει στο τέλος της η σειρά, φαντάζομαι έπρεπε κάποια στιγμή να συμβεί, ε?

Με τον Cox να συνεχίζει ανέμπνευστα να παρενοχλεί την Elliot (by the way, το αστειότερο Cox-related αστείο της χρονιάς? Έχει να κάνει με έναν άλλον Cox.) το μόνο που με έκανε να γελάσω λίγο στο επεισόδιο ήταν τα μασκαρέματα του Turk. Τόσο ο Harry Potter (περίεργο που είδαμε το ίδιο αστείο και στο "30 Rock") όσο κυρίως η μπάλα του μπάσκετ. Δεν ξέρω αν φταίω εγώ (μπορεί και ναι) αλλά δε μου έκανε απολύτως τίποτα το επεισόδιο. Έχουμε ακόμα 9 τέτοια, στην πορεία μας για το άδοξο και άκομψο series finale, 6 επεισόδια δηλαδή πριν το αναμενόμενο. Πάντως είναι μάλλον η μοναδική κωμωδία που θα δει το 2008 με originals.

3 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω ποιός βαρέθηκε περισσότερο το Scrubs: εμείς που το βλέπουμε ή ο Braff που το παίζει; Hollywood killed the TV star...

    Α! Και κρίμα για την κατάντια των Cox και Janitor, να διαβάζουν αδιάφορα lines...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Re sy, me tromakse ayto to teleytaio epeisodio toy Office. Me tromazei o Jim teleytaia (Par'oti, writing-wise, einai poly endiaferoysa antimetwpish). Fuck! Taytizomoyn m'ayton ton xarakthra, poy ton pane?
    Dhladh, ti? Tha ginei o Jim -> Michael? Michael o opoios den eixe katholoy fysiologiko childhood? Mhn trelathoyme.

    Apo kei kai pera, ti skata? Exw ksanapei pws oi senariografoi mas kanoyn o,ti theloyn. Mishste ton Roy. Ksanasympathiste ton Roy. Agaphste ton Jim. Ksenerwste me ton Jim. Me opoion ta ftiaxnei h Pam ginetai malakas? Enw h Pam paramenei elkystikh? Ekeinh h fash poy h "I have a crush on Jim" Karen htan pio cool pws perase etsi?

    Sthrizoyme Jim! Twra poy apofasise, dhladh, na mhn einai underachiever ksafnika den ton sympathoyme pia?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σωστά points, απλά σχετικά με την "μεταμόρφωση" του Jim σε Michael εγώ το βλέπω ελαφρώς διαφορετικά. Δηλαδή οτι ναι μεν έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, αλλά ο λόγος για τον οποίον ο Jim δε θα γίνει ποτέ ακριβώς σαν αυτόν είναι γιατί είδε και νομίζω αποδέχτηκε κάποιες από τις πραγματικότητες του να είσαι σε θέση ισχύος. Ο Michael πάντα θα είναι τόσο Michael επειδή προσπαθεί να μην είναι τόσο Michael, ενώ ο Jim πιστεύω είναι αρκετά πιο self-aware για να συνειδητοποιεί οτι δε μπορεί να είσαι αφεντικό και cool guy ταυτόχρονα.

    Τώρα, οι ανασφάλειές του που βλέπουμε να ξεδιπλώνονται περίτεχνα, νομίζω τον κάνουν (στα μάτια μου τουλάχιστον) πιο ενδιαφέροντα και συμπαθή, γιατί παύει να είναι απλά ο Cool Guy, αλλά γίνεται ένας αληθινός άνθρωπος που έχει όπως όλοι μας ένα μεγάλο όνειρο, και πακέτο τη φοβία οτι δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα.

    Η Pam νομίζω είχε ένα ενδιαφέρον arc πέρσι, που την πήγε από ανασφαλή cutie σε confident γυναίκα. Βασικά η περσινή σεζόν ήταν αντισυμμετρική της φετινής, με την Pam αντί του Jim.

    Τι γαμάτο που είναι το Office.

    ΑπάντησηΔιαγραφή