~bottle episode:
term that refers to episodes which are produced using the least amount of money
Τα bottle episodes είναι η αγαπημένη μου κατηγορία 'ειδικών' επεισοδίων μιας σειράς- πάντα ήθελα να αφιερώσω ένας ποστ στα καλύτερα εξ αυτών. Αφορμή στάθηκε τώρα το Community, του οποίου το σημερινό επεισόδιο, 'Cooperative Calligraphy', σαφέστατα εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. (Δεν το έχω δει ακόμα, σχετικό ποστ θα ακολουθήσει μες στο weekend.)
Όπως μας εξηγεί και η wikipedia στο σχετικό της entry, κάθε σεζόν μιας τυπικής σειράς έχει τα big-budget επεισόδιά της (συνήθως season premieres, finales, τα επεισόδια πριν κάποια μεγάλη διακοπή, τα landmarks, τα sweeps, τα γιορτινά επεισόδια κτλ) και μετά έχει τα υπόλοιπα. Που όπως εύκολα καταλαβαίνεις, πρέπει να γυριστούν φτηνά.
Ο τρόπος για να καταλάβεις ένα bottle episode είναι απλός: Θα συνειδητοποιήσεις κάποια στιγμή όσο το βλέπεις, ότι δεν εμφανίζεται κανένας χαρακτήρας πλην των regulars (Ή, σε περιπτώσεις μικρού καστ, άντε και 2-3 ακόμα ηθοποιοί.) Δεν έχει σκηνές πουθενά εκτός των βασικών σετ ή σε άλλη περίπτωση, όλες τις σκηνές γυρισμένες σε ένα και μόνο διαμορφωμένο σετ. Και φυσικά δεν διαθέτει τίποτα που θα μπορούσε να θεωρηθεί πολυέξοδο. Ούτε εφέ, ούτε πολλές σκηνές, ούτε σοφιστικέ camerawork, ούτε τίποτα.
Συνήθως αυτού του είδους τα επεισόδια είναι αγγαρεία. Πολλές φορές είναι clip-shows. (Μισώ τα clip-shows.) Τις περισσότερες φορές είναι απλώς κάποιο ανέμπνευστο περιστατικό με τους ήρωες καθηλωμένους σε ένα-δυο χώρους, με μεγάλα διαλογικά μέρη, λίγη φαντασία και μπόλικη βαρεμάρα. Όμως, υπάρχουν αυτές οι λιγοστές φορές, που ένα κεφάτο γκρουπ δημιουργικών ανθρώπων, έχει δει τον περιορισμό ως πρόκληση ("Challenge accepted!") και έχει δημιουργήσει κάτι εξαιρετικό και αξιομνημόνευτο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα αληθινά εμπνευσμένο bottle episode μιας σειράς καταλήγει να θεωρείται ένα από τα κορυφαία όλου του run- κάποιες από αυτές μάλιστα, παίζοντας και μεγάλο ρόλο στη μυθολογία της σειράς.
Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα.
~-~-~
The episode. O Lorne κάνει ένα ξόρκι για να ξαναβρεί η Cordelia τη μνήμη της, αλλά όλα τα μέλη της ομάδας του Angel επιστρέφουν στον 17χρονο εαυτό τους.
The bottle. Όλο το επεισόδιο έχει γυριστεί σε ένα σκηνικό, το βασικό της σειράς. Εμφανίζεται μόνο το μόνιμο καστ συν ο Vladimir Kulich (ο Beast).
The spin. O τίτλος του επεισοδίου ήδη κλείνει το μάτι και προετοιμάζει για αυτό που θα ακολουθήσει. Δηλαδή, πριν τον όλεθρο και την καταστροφή και την σκοτεινιά που ήταν η 4η σεζόν της σειράς, ένα 40λεπτο αγνού, ανόθευτου, ανεξέλεγκτου γέλιου. (Όντως ανεξέλεγκτου: Τα γυρίσματα είχαν τον ατελείωτο επειδή οι ηθοποιοί δε μπορούσαν να σταματήσουν να γελάνε. Αν το δεις προσεκτικά, θα βρεις αρκετά σημεία που ο Denisof και ο Boreanaz πνίγουν γέλια.)
The line. "Demons! Hundreds. Screaming. Shiny!" (Angel, αφού αντίκρυσε αυτοκίνητα.)
The importance. Το ξόρκι μαθαίνουμε αργότερα πως ήταν η αρχή του τέλους για την Cordelia, αλλά πέρα από αυτό είναι απλά μια ευκαιρία για ξεκαρδιστικό self-reference.
>
Breaking Bad, ‘Fly’
The episode. O Walt και η γαμημένη η μύγα.
The bottle. Το επεισόδιο είναι κατά κύριο λόγο παιγμένο μέσα σε ένα χώρο (εκεί όπου παρασκευάζουν το προϊόν τους ο Walt και ο Jesse) από δύο ηθοποιούς. Και μια μύγα.
The spin. Είναι την ίδια στιγμή μια σπουδή πάνω στην εμμονή, ψυχογράφημα ενός ανθρώπου που κατατρώγεται από τις ενοχές του, και ένα ξεκαρδιστικό, κατάμαυρο riff πάνω στο μοτίβο του Road Runner με τον Wile E. Coyote.
The line. "This fly is a major problem for us, it will ruin our batch and we need to destroy every trace of it so we can cook. Failing that, we're dead." (O Walt εξηγεί την κατάσταση στον Jesse.)
The importance. Από πλευράς σκιαγράφησης χαρακτήρα, είναι το ζουμί όλης της σεζόν.
>
Buffy the Vampire Slayer, ‘Older and Far Away’
The episode. Η Dawn εύχεται κανείς ποτέ ξανά να μην την εγκαταλείψει. Η ευχή της γίνεται πραγματικότητα.
The bottle. Το σκηνικό είναι το σαλόνι της Buffy, το καστ είναι όλοι οι μόνιμοι, συν την -επί της ουσίας μόνιμη- Amber Benson, συν την Kali Rocha ως Halfrek και τον Clem.
The spin. Δανείζεται το μοτίβο του 'El Angel Exterminador' του Bunuel, το πιάνει πιο χιουμοριστικά, φυσικά καταλήγει υπερδραματικά, για να ταιριάξει με την super-depressing 6η σεζόν.
The line. "So Spike! How's that muscle cramp?" (Tara, για τις, εχμ, σηκωμάρες του Spike.)
The importance. Όπως και σχεδόν κάθε ένα από τα 'gimmick' επεισόδια του Whedonverse, αποτελεί essential turning point στα συναισθηματικά arcs όλων των χαρακτήρων.
>
CSI, ‘You Kill Me’
The episode. Ο Hodges βάζει όλα τα lab rats στην διαδικασία επίλυσης μιας σειράς δοκιμασιών.
The bottle. Το βασικό καστ είναι διασκορπισμένο σε υποθέσεις, αλλά το focus μας είναι στο εργαστήριο και τους lab rats.
The spin. Ότι ακριβώς ασχολούμαστε ελάχιστα με το κυρίως καστ, και το βάρος του να ειπωθεί μια έξυπνη και διαφορετική ιστορία πέφτει στους συμπαθέστατους δεύτερους χαρακτήρες.
The line. "No sign of sexual trauma." (Όχι, αλήθεια, in context είναι αστείο.)
The importance. Η εξήγηση που δίνεται στο τέλος για τους γρίφους του Hodges επιχειρεί μια σύνδεση με την εξέλιξη της Wendy, αλλά επί της ουσίας είναι απλά ένας μικρός χαριτωμένος γρίφος.
>
Doctor Who, ‘Amy’s Choice’
The episode. H Amy ζει ταυτόχρονα δύο πραγματικότητες και πρέπει να επιλέξει ποια από τις δύο είναι αληθινή και ποια είναι η ψεύτικη.
The bottle. Έχουμε το εσωτερικό του TARDIS και έχουμε και το σκηνικό του πρώτου επεισοδίου, ενώ το καστ περιορίζεται στους 3 βασικούς ήρωες της σεζόν συν τον μυστηριώδη Dream Lord.
The spin. Στη φόρμα του τίποτα το ιδιαίτερο. Είναι ο ορισμός του bottle episode.
The line. "Ah, my boys, my poncho boys. If we're going to die, let's die looking like a Peruvian folk band." (Amy, αναφερόμενη στην αμφίεση των Doctor και Rory.)
The importance. Τεράστια σημασία στο χτίσιμο των χαρακτήρων και της μεταξύ τους σχέσης, ιδίως δεδομένου του τι δοκιμασία επρόκειτο να ακολουθήσει. Τα τεράστια ψυχικά αποθέματα της Amy και αμετακίνητη πίστη της στους δύο άντρες της ζωής της εδραιώνονται εδώ, και είναι το κλειδί για το φινάλε της σεζόν.
>
Dollhouse, 'Epitaph One'
The episode. Κοντινό μέλλον. Αποκάλυψη.
The bottle. To κυρίως καστ, παρέα με 4-5 φτηνούς ηθοποιούς, στα υπάρχοντα σκηνικά, με γυρίσματα ό,τι ώρα περίσσευε από το πρόγραμμα και με με χρήση βίντεο αντί φιλμ. Ίσως το πιο θρυλικά φτηνό επεισόδιο στην ιστορία της τηλεόρασης.
The spin. Είπαν στον Whedon να γυρίσει ένα επεισόδιο χωρίς κόστος για λόγους εκπλήρωσης συμβολαίου, κι εκείνος πήγε κι έστησε ένα υπερφιλόδοξο μετα-Αποκαλυπτικό έπος που μπορούσε ταυτόχρονα να λειτουργήσει ως season finale, ως what if, ως series finale, και ως recap των 7 σεζόν που δεν υπήρξαν ποτέ.
The line. "I hope we find me alive." (Caroline, λίγο πριν 'παραδώσει πνεύμα'.)
The importance. Βασικά, όλα τα παραπάνω. Σαν ιστορία, κατέληξε κάπως αναπάντεχα να είναι όλη η ουσία, η αρχή, το τέλος, τα πάντα. Σαν δημιουργία, είναι σημείο αναφοράς στο TV industry, και ο λόγος που υπήρξε ποτέ δεύτερη σεζόν για τη σειρά. Pre-tty important.
>
Firefly, ‘Out of Gas’
The episode. O Mal χρησιμοποιεί τις τελευταίες του ανάσες για να σώσει το Serenity, κι εμείς μαθαίνουμε το παρελθόν που κρύβει. Αυτός και το πλοίο.
The bottle. Δεν το πολυσυνειδητοποιείς καθώς το βλέπεις επειδή είναι τόσο φιλόδοξο, αλλά το επεισόδιο βασικά χρησιμοποιεί ένα σκηνικό και το βασικό καστ και τέλος.
The spin. Είπαν στον Whedon να κάνει ένα bottle episode κι εκείνος έβαλε τον Tim Minear να γράψει ένα συγκλονιστικό ιστορικό που εξελίσσεται σε 3 χρόνους, εξιστορεί το πώς συγκεντρώθηκε το πλήρωμα του Serenity και ακολουθεί μια καθηλωτική περιπέτεια ως το τέλος της κόβοντάς σου την ανάσα.
The line. "You paid money for this, sir? On purpose?" (Η Zoe, πριν αγαπήσει κι αυτή το υπέροχο αυτό σαράβαλο, το Serenity.)
The importance. Βασικά, όλα τα παραπάνω. (Δεν ξέρω αν παρατηρείς κάποιο pattern για τις σειρές του Whedon.) Όπως και το 'Epitaph One' για το Dollhouse, έτσι και αυτό εδώ θεωρείται γενικά το κορυφαίο επεισόδιο του Firefly.
>
Friends, ‘The One Where No One’s Ready’
The episode. ...εκείνο που κανείς δεν είναι έτοιμος.
The bottle. 20 λεπτά στο διαμέρισμα της Monica με τους 6 friends και κανέναν άλλον.
The spin. Κανένα. Ορισμός του bottle episode κι αυτό.
The line. "Look at me, I'm Chandler, could I be wearing any more clothes?" (O Joey κοροϊδεύει τον Chandler φορώντας στο μεταξύ όλα του τα ρούχα.)
The importance. Τυπικά μηδενική, αλλά το κέφι, το χιούμορ και η εφευρετικότητα ενός σεναρίου που πυροβολά ασταμάτητα έκαναν το επεισόδιο ένα από τα πιο διάσημα και αγαπημένα της σειράς, σημαία μιας περιόδου που δε σταμάταγε να μας εκπλήσσει και να μας ρίχνει στο πάτωμα από τα γέλια.
>
Seinfeld, ‘The Chinese Restaurant’
The episode. O Jerry, o George και η Elaine πετάγονται στο κινέζικο εστιατόριο της γειτονιάς για να τσιμπήσουν κάτι πριν την ταινία. Και περιμένουν. Και περιμένουν.
The bottle. Οι τρεις ηθοποιοί, ένα σκηνικό, 1-2 ακόμα ρόλοι.
The spin. Γυρισμένο σε πραγματικό χρόνο, κρύβει μέσα του το απόλυτο νόημα μιας σειράς 'about nothing': "Τι θα γινόταν αν περιμέναμε 20 λεπτά στην ουρά του εστιατορίου, και δε γινόταν τίποτα;" Ε, να.
The line. "This isn't plans one through eight. It's Plan Nine! The worst movie ever made!" (Jerry.)
The importance. Φυσικά απολύτως καμία. Για το Seinfeld μιλάμε. Αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο, είναι το είδος του πειραματισμού που σπάνια βλέπεις να παίρνουν σειρές. 20 λεπτά στην ουρά. Χωρίς πλοκή. Χωρίς δεύτερη σκηνή. Χωρίς τίποτα. Τίποτα. Μαγεία.
>
The Sopranos, ‘Pine Barrens’
The episode. Εκείνο που ο Paulie και ο Christopher κυνηγάνε ένα Ρώσο μαφιόζο στα χιόνια.
The bottle. Ακριβώς bottle δεν το λες (για ΗΒΟ μιλάμε, αυτό έλειπε), αλλά μοιάζει πολύ με ένα. Το κυρίως μέρος του επεισοδίου, αυτό που όλοι θυμούνται, αυτό που το έχει μετατρέψει σε θρύλο, διαδραματίζεται σε έναν χώρο, με τρεις ηθοποιούς.
The spin. Ότι αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία επί της ουσίας δύο προσώπων που ξεκινά σαν τυπική μαφιόζικη εκτέλεση και καταλήγει κωμικό θρίλερ, όπου ο ηλίθιος κι ο πανηλίθιος χάνονται στα χιόνια, ο εχθρός τους είναι άφαντος, και η ιστορία ουσιαστικά δεν έχει closure. Σμπαραλιάζοντας τη φόρμα.
The line. "That was real? I saw that movie, I thought it was bullshit." (Christopher, αναφερόμενος στην κρίση του κόλπου των χοίρων.)
The importance. Προοριζόταν να μην έχει καμία (πλην του character close-up) όμως κατέληξε όχι μόνο να θεωρείται ευρύτατα ως ένα από τα καλύτερα επεισόδια όλης της σειράς (και σίγουρα το πιο διάσημο μαζί με το φινάλε), αλλά και να παραμένει ερώτηση στα χείλη κάθε θεατή: "Τι απέγινε ο Ρώσος;" Κάπου, ο David Chase ακόμα το σκέφτεται και τον πιάνουν τα γέλια.
>
The West Wing, ’17 People’
The episode. Μια νύχτα στον Λευκό Οίκο. ο Toby μαθαίνει μια σοκαριστική αλήθεια για τον Bartlet και ο Sam με τον Josh προσπαθούν να προσθέσουν χιούμορ σε μια ομιλία.
The bottle. Όλο το επεισόδιο μες στο σκηνικό του Λευκού Οίκου, μόνο με το μόνιμο καστ συν 2-3 βασικούς περιφερειακούς χαρακτήρες. (Hello, Ainsley Hayes!)
The spin. H δομή είναι τυπικό bottle episode. Το περιεχόμενο, όχι.
The line. "For ninety minutes that night there was a coup d'etat in this country." (O Toby ξεσπαθώνει απέναντι στον Bartlet.)
The importance. Μια τεράστιας σημασίας αποκάλυψη μας βάζει στην τελική ευθεία για την σεζόν και ένα από τα κορυφαία season finales οποιασδήποτε σειράς, ever.
>
The X-Files, ‘How the Ghosts Stole Christmas’
The episode. Ο Mulder, η Scully, και ένα ζευγάρι γκρινιάρικων φαντασμάτων μια νύχτα Χριστουγέννων.
The bottle. Ένα σκηνικό, τέσσερις ηθοποιοί.
The spin. Καμία σειρά, ποτέ, δεν έκανε πειραματικά επεισόδια σαν τα X-Files. Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα, καθώς τα δυο φαντάσματα (απολαυστικοί Ed Asner και Lily Tomlin) παγιδεύουν τον Mulder και τη Scully σε ευφάνταστες και spooky παγίδες. Ο Chris Carter σε μεγάλα κέφια.
The dialogue.
-Hey, Scully... Look at this.
-It's a woman. Mulder, it looks like they were shot to death.
-Yeah.
-You know what's weird?
-What?
-Mulder, she's wearing my outfit.
-Ηow embarrassing.
-Yeah, well, you know what? He's wearing yours.
-Oh... Scully...
-That's us.
The importance. Καμία. Απλά απολαυστικό, απολαυστικό επεισόδιο. Από αυτά που έκαναν τα X-Files αυτό που ήταν.
~-~-~
.
δεν υπαρχει καμμια σειρα δηλαδη που να εβγαλε half-decent clip-show επεισόδιο? go on... challenge acc---
ΑπάντησηΔιαγραφήοτι εχεις επεισοδια απο ΟΛΕΣ τις σειρες του whedon δεν το σχολιαζω, βλεπεις. απλα το θαυμαζω :)
Clip shows die die DIE!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια Whedon ναι, guilty as charged, αλλά τι να κάνω. Πλην του επεισοδίου της Buffy (μάλλον το λιγότερο φιλόδοξο των 12 παραπάνω επεισοδίων) τα άλλα 3 πρέπει να είσαι παλαβός για να μην τα βάλεις σε μια τέτοια λίστα. Ε, και της Buffy θα το βάλεις επειδή είναι Buffy. Δε φταίω, ας ήταν λιγότερο δημιουργικός! (LOL)
Δεν έχει Dr.Horrible... Μπορεί να μην υπάρχει bottle episode, αλλά για την τιμή των όπλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατσε, σε εκεινο το Buffy episode στο σπιτι δεν ειχαν παγιδευτει και δεν μπορουσαν να βγουν, οχι στο magic box, right? 'Η σκεφτομαι αλλο επεισοδιο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι εκτος απο Seinfeild και Δρ Χου τα χω δει ολα και τα αγαπω εξισου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε διαφορα το αγαπημενο μου ειναι του Εητζελ. Ξεκαρδιστικο επεισοδιο, γελουσα τοσο πολυ καθε φορα που το εβλεπα. Αν ειναι ετσι τα bottled επεισοδια, τι να πουνε και τα αλλα. Οσο για το τελος του, οταν συνειδητοποιεις τι ειδες, απλα νιωθεις ενα σφιξιμο.
Του Κουκλοσπιτου ειναι νομιζω το καλυτερο ολης της σειρας. Γυρισμενο κυριολεκτικα στο ποδι, αποδεικνυει οτι η ουσια μιας σειρας ειναι τελικα το σεναριο και το οραμα του δημιουργου της. Απο τα πολυ αγαπημενα μου επεισοδια και το τραγουδακι του τελους ακομα το θυμαμαι και ανατριχιαζω.
Το επεισοδιο απο τους Σοπρανος ειναι απο αυτα που θυμαμαι πολυ εντονα και απο τα πιο αγαπημενα μου. Ο Μπολεκ και ο Λωλεκ της Μαφιας ψαχνουν εναν ρωσο και απλα δεν τον βρισκουν. Μικροι θεουληδες, αστειο και υπεροχο επεισοδιο.
Του Firefly ειναι εξαιρετικο οπως ολη η σειρα, και αμαν βρε Ταυλερ μου κλεψες την αγαπημενη μου ατακα του επεισοδιου και μια απο τις πιο αληθινες της σειρας.
Το επεισοδιο της μυγας οι μισοι που ξερω το λατρεψαν οι αλλοι μισοι το βαρεθηκαν. Προσωπικα αγαπημενο σε μια απο τις λιγες αψεγαδιαστες σειρες, κουβαλαει πανω του ολη την ουσια του εργου. Απλα εξαιρετικο.
Της Μπαφυ, των Φιλαρακιων και των Χ φαιλς ειναι παλι πολυ καλα, τι θα ηταν αλλωστε, αλλα οχι δε τα θυμαμαι με τοση αγαπη.
Κανονικα εδω θα πρεπε να πω και εγω δικα μου αγαπημενα, αλλα εχω πει πολλακις οτι η μνημη μου ασθενει και δε θυμαμαι ποτε τιποτα εκτος αμα παρω μια μια τις λιστες των επεισοδιων. Οποτε ας αρκεστω να σου πω ενα μπραβο για την ωραια σου ιδεα.
Μην τα ριχνεται στον Tyler, απο τον Dr Horrible δεν εβαλε επεισοδιο lol
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα καλά, αλλά το "Older and Far Away" δεν είναι το επεισόδιο όπου μένουν όλοι εγκλωβισμένοι στο σπίτι της Buffy; Το λέω γιατί ως σκηνικό έχεις βάλει το Magic Box...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ τα λατρεύω τα bottle επεισόδια. Angel,Breaking Bad,Dollhouse,Firefly,X-Files,Friends,Sopranos είναι δύσκολο να ανάφερεις top επεισόδια κ να μην αναφερθείς στα συγκεκριμένα επεισόδια, μακάρι να ναι έτσι κ του κομμίουνιτυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης Μπάφι όσο φαν κ να μάστε ήταν απλά ΟΚ, κ είχε κ την Ντον στα πιο εκνευριστικά της.
Και ξέχασες ένα πρόσφατο και ένα απ' τα καλύτερα. Mad Men 4x07 - The Suitcase
Το λάθος στη Buffy το έφτιαξα- αυτά παθαίνεις όταν κάνεις στις 8 το πρωί editing κειμένου που έγραψες στις 3 το πρηγούμενο βράδυ :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά η λίστα είναι φυσικά άκρως υποκειμενική, όπως τα πάντα σε αυτό το μπλογκ- υπάρχουν πάμπολλα ακόμα παραδείγματα τέτοιων επεισοδίων, απλά εγώ θέλησα να αναφερθώ σε αυτά που θυμάμαι κατευθείαν, και αγαπώ περισσότερο.
That said, το Mad Men, 'The Suitcase' που είπε κι ο Joel, ήταν φοβερή παράλειψη. Σπουδαίο επεισόδιο, αγαπημένο, και καλό showcase αυτού του πράγματος για το οποίο μιλάμε εδώ.
Δεν μπορώ να πω πως ήξερα την ορολογία αλλά είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι αυτού του τύπου τα επεισόδια είναι ιδιαίτερα για το σταθερό κοινο μιας σειράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να προσθέσω το season finale της πρώτης χρονιάς του Frasier "My coffee with Niles". Διαδραματίζεται ολόκληρο στο κλασικό Cafe Nervosa της σειράς και περνούν όλοι οι βασικοί χαρακτήρες οι οποίοι συζητούν όλα τα βασικά θέματα της χρονιάς, από το για το αν ο Frasier είναι ευτυχισμένος με τη νέα του ζωή, μέχρι τον έρωτα του Niles για την Daphne κλπ. Λίγο πολύ ό,τι φαντάζομαι ότι συζητούσαν οι fans της σειράς στα πρωτόγονα messageboards της εποχής, ένα πραγματικό love letter στο κοινό της σειράς. Για κάποιον που έβλεπε περιστασιακά τη σειρά το επεισόδιο πρέπει να ήταν εντελώς βαρετό και inaccessible αλλά για έναν fan σαν εμένα είναι κάτι αρκετά special ακόμα και μετά από τόσα χρόνια.
ΥΓ. Πρώτο ποστ! (Νομίζω)
Πολύ ωραία προσθήκη- δεν το έχω δει ο ίδιος το επεισόδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα αναφέρω βέβαια επίσης πως αυτό δεν είναι κάτι που περιορίζεται στην πιο σύγχρονη τηλεόραση. Το M*A*S*H ας πούμε είναι διάσημο για κάμποσα από τα bottle episodes του (το 'Hawkeye' για παράδειγμα), αλλά όσα κι αν έχω διαβάσει, από τη στιγμή που δεν έχω προσωπική γνώμη δε μπορούσα να το έχω κι αυτό στη λίστα.
(Είναι ήδη στην ουρά πάντως για να το ξεκινήσω σε μια πρώτη-δεύτερη-τρίτη ευκαιρία.)
το ποστ τώρα φαίνεται ολόκληρο στην αρχική σελίδα, δεν το κάνεις πάλι μικρό, τύπου after the jump? δεν ξέρω αν γίνομαι πλήρως κατανοητή. (δε χρειάζεται να το δημοσιεύσεις αυτό το comment :p)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει κάτι να χάλασε στον κώδικα όταν έκανα μια διόρθωση, προσπαθείστε να το υποστείτε για την ώρα γιατί βαριέμαι να ψαχουλεύω τώρα :p
ΑπάντησηΔιαγραφήαν υπηρχε ψηφοφορία δικαίως θα κέρδιζε η μύγα του breaking bad το πιο blow your mind episode της περσινής σαιζονi think
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα που το ειδα εχω να πω οτι το Κομιουνιτι ηταν θειλαααααααααααααααα.
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία λίστα. δεν έχω δει μόνο το Seinfeld. (και δεν πρόκειται :P )
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεφεύγω λιγο, αλλά έχεις δει μήπως the man from earth?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τώρα πώς μου ήρθε, αλλά είναι ουσιαστικά bottle movie.
ενα τζακι, ενας καναπες, δυο πολυθρόνες, 6-7 ηθοποιοι. Τέλος.
Ουσιαστικά αποδεικνύεται θαρρώ πως χωρίς σενάριο, δεν υπάρχει τίποτα. Χωρίς να είναι απόλυτο, βέβαια. Και στο ελάχιστο, η σκηνοθεσία κάνει όλη τη δουλειά. Αλλά κι αυτή πάνω σ'ένα σενάριο δεν θα παίξει;
Νομίζω πως σε κάποιο θέμα σου πάλι τα ίδια έλεγα.
Ωραίο θέμα.
Ναι, το έχω δει- μου αρέσουν γενικά οι ταινίες που πάνε με το 'ένα δωμάτιο, τρεις άνθρωποι', τύπου The Rope του Hitchcock. Σπρώχνουν τους δημιουργούς να δουλέψουν βαθύτερα. Στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να είναι απλά μια επίδειξη ικανοτήτων, όπως το πρόσφατο Disappearance of Alice Creed. All style, no substance, αλλά κι αυτό ακόμα σου δίνει κάτι ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συμφωνώ πως τέτοιες ιστορίες μόνο με καλό σενάριο μπορούν να λειτουργήσουν. Αν πάρεις το Panic Room ας πούμε, την κλασική περίπτωση ταινίας "ένας χώρος, τέσσερις άνθρωποι" που όμως τη σώζει αποκλειστικά ο σκηνοθέτης, θα δεις camera work που σίγουρα κάνει το μπάτζετ να φαίνεται.
για movies το buried πρέπει να είναιο ορισμός του bottle movie όπως και το paranormal activity. Φαντάζομαι προερχεται από την έννοια της στενότητας χώρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό το community btw.
Himym ένα επισόδειο που είχαν κλειστεί Μπάρνι - Ρομπιν στο δωμάτιο πρέπει να ήταν bottle episode.
Aν το Blink ανήκει σε αυτή την κατηγορία (έτσι νομίζω δηλαδή) έπρεπε να έχει θέση στην λίστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήWhat you think..?
Ήταν μεν Doctor-lite, αλλά είχε πολλούς guest stars να τρέχουν γύρω γύρω σε πολλά σετ και τοποθεσίες. Δε μοιάζει με ιδιαίτερα φτηνό επεισόδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό το post μπορεί να σε κάνει να αρχίσεις σειρές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε θα έχει πετύχει το σκοπό του :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάτρεψα το επεισόδιο με την μύγα στο Breaking Bad. Ο Walt έκανε σαν μανιακός και η σκηνή που την κυνηγούσαν ήταν ξεκαρδιστική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό το σημείο έχω να δηλώσω οτι απο τις παραπάνω σειρές βλέπω μόνο δυο. ( και η δεύτερη είναι το Friends )
Απλά ουάου, βλέπεις πάρα πολλές σειρές.
Αν και μου λείπει ένα επεισόδιο για να τα έχω δει όλα του ποστ (δεν έχω αγγίξει ακόμα West Wing) το spin the bottle είναι το αγαπημένο μου απο την λίστα και ενα από τα top 5 episodes του Angel, γενικά από τα πιο έξυπνα και γαμάτα που έχω δει στην ΤV
ΑπάντησηΔιαγραφήεκπληκτικό πραγματικά.