~bottle episode:
term that refers to episodes which are produced using the least amount of money
Τα bottle episodes είναι η αγαπημένη μου κατηγορία 'ειδικών' επεισοδίων μιας σειράς- πάντα ήθελα να αφιερώσω ένας ποστ στα καλύτερα εξ αυτών. Αφορμή στάθηκε τώρα το Community, του οποίου το σημερινό επεισόδιο, 'Cooperative Calligraphy', σαφέστατα εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. (Δεν το έχω δει ακόμα, σχετικό ποστ θα ακολουθήσει μες στο weekend.)
Όπως μας εξηγεί και η wikipedia στο σχετικό της entry, κάθε σεζόν μιας τυπικής σειράς έχει τα big-budget επεισόδιά της (συνήθως season premieres, finales, τα επεισόδια πριν κάποια μεγάλη διακοπή, τα landmarks, τα sweeps, τα γιορτινά επεισόδια κτλ) και μετά έχει τα υπόλοιπα. Που όπως εύκολα καταλαβαίνεις, πρέπει να γυριστούν φτηνά.
Ο τρόπος για να καταλάβεις ένα bottle episode είναι απλός: Θα συνειδητοποιήσεις κάποια στιγμή όσο το βλέπεις, ότι δεν εμφανίζεται κανένας χαρακτήρας πλην των regulars (Ή, σε περιπτώσεις μικρού καστ, άντε και 2-3 ακόμα ηθοποιοί.) Δεν έχει σκηνές πουθενά εκτός των βασικών σετ ή σε άλλη περίπτωση, όλες τις σκηνές γυρισμένες σε ένα και μόνο διαμορφωμένο σετ. Και φυσικά δεν διαθέτει τίποτα που θα μπορούσε να θεωρηθεί πολυέξοδο. Ούτε εφέ, ούτε πολλές σκηνές, ούτε σοφιστικέ camerawork, ούτε τίποτα.
Συνήθως αυτού του είδους τα επεισόδια είναι αγγαρεία. Πολλές φορές είναι clip-shows. (Μισώ τα clip-shows.) Τις περισσότερες φορές είναι απλώς κάποιο ανέμπνευστο περιστατικό με τους ήρωες καθηλωμένους σε ένα-δυο χώρους, με μεγάλα διαλογικά μέρη, λίγη φαντασία και μπόλικη βαρεμάρα. Όμως, υπάρχουν αυτές οι λιγοστές φορές, που ένα κεφάτο γκρουπ δημιουργικών ανθρώπων, έχει δει τον περιορισμό ως πρόκληση ("Challenge accepted!") και έχει δημιουργήσει κάτι εξαιρετικό και αξιομνημόνευτο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα αληθινά εμπνευσμένο bottle episode μιας σειράς καταλήγει να θεωρείται ένα από τα κορυφαία όλου του run- κάποιες από αυτές μάλιστα, παίζοντας και μεγάλο ρόλο στη μυθολογία της σειράς.
Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα.
~-~-~
The episode. O Lorne κάνει ένα ξόρκι για να ξαναβρεί η Cordelia τη μνήμη της, αλλά όλα τα μέλη της ομάδας του Angel επιστρέφουν στον 17χρονο εαυτό τους.The bottle. Όλο το επεισόδιο έχει γυριστεί σε ένα σκηνικό, το βασικό της σειράς. Εμφανίζεται μόνο το μόνιμο καστ συν ο Vladimir Kulich (ο Beast).
The spin. O τίτλος του επεισοδίου ήδη κλείνει το μάτι και προετοιμάζει για αυτό που θα ακολουθήσει. Δηλαδή, πριν τον όλεθρο και την καταστροφή και την σκοτεινιά που ήταν η 4η σεζόν της σειράς, ένα 40λεπτο αγνού, ανόθευτου, ανεξέλεγκτου γέλιου. (Όντως ανεξέλεγκτου: Τα γυρίσματα είχαν τον ατελείωτο επειδή οι ηθοποιοί δε μπορούσαν να σταματήσουν να γελάνε. Αν το δεις προσεκτικά, θα βρεις αρκετά σημεία που ο Denisof και ο Boreanaz πνίγουν γέλια.)
The line. "Demons! Hundreds. Screaming. Shiny!" (Angel, αφού αντίκρυσε αυτοκίνητα.)
The importance. Το ξόρκι μαθαίνουμε αργότερα πως ήταν η αρχή του τέλους για την Cordelia, αλλά πέρα από αυτό είναι απλά μια ευκαιρία για ξεκαρδιστικό self-reference.
>
Breaking Bad, ‘Fly’
The episode. O Walt και η γαμημένη η μύγα.
The bottle. Το επεισόδιο είναι κατά κύριο λόγο παιγμένο μέσα σε ένα χώρο (εκεί όπου παρασκευάζουν το προϊόν τους ο Walt και ο Jesse) από δύο ηθοποιούς. Και μια μύγα.
The spin. Είναι την ίδια στιγμή μια σπουδή πάνω στην εμμονή, ψυχογράφημα ενός ανθρώπου που κατατρώγεται από τις ενοχές του, και ένα ξεκαρδιστικό, κατάμαυρο riff πάνω στο μοτίβο του Road Runner με τον Wile E. Coyote.
The line. "This fly is a major problem for us, it will ruin our batch and we need to destroy every trace of it so we can cook. Failing that, we're dead." (O Walt εξηγεί την κατάσταση στον Jesse.)
The importance. Από πλευράς σκιαγράφησης χαρακτήρα, είναι το ζουμί όλης της σεζόν.
>
Buffy the Vampire Slayer, ‘Older and Far Away’
The episode. Η Dawn εύχεται κανείς ποτέ ξανά να μην την εγκαταλείψει. Η ευχή της γίνεται πραγματικότητα.
The bottle. Το σκηνικό είναι το σαλόνι της Buffy, το καστ είναι όλοι οι μόνιμοι, συν την -επί της ουσίας μόνιμη- Amber Benson, συν την Kali Rocha ως Halfrek και τον Clem.
The spin. Δανείζεται το μοτίβο του 'El Angel Exterminador' του Bunuel, το πιάνει πιο χιουμοριστικά, φυσικά καταλήγει υπερδραματικά, για να ταιριάξει με την super-depressing 6η σεζόν.
The line. "So Spike! How's that muscle cramp?" (Tara, για τις, εχμ, σηκωμάρες του Spike.)
The importance. Όπως και σχεδόν κάθε ένα από τα 'gimmick' επεισόδια του Whedonverse, αποτελεί essential turning point στα συναισθηματικά arcs όλων των χαρακτήρων.
>
CSI, ‘You Kill Me’
The episode. Ο Hodges βάζει όλα τα lab rats στην διαδικασία επίλυσης μιας σειράς δοκιμασιών.
The bottle. Το βασικό καστ είναι διασκορπισμένο σε υποθέσεις, αλλά το focus μας είναι στο εργαστήριο και τους lab rats.
The spin. Ότι ακριβώς ασχολούμαστε ελάχιστα με το κυρίως καστ, και το βάρος του να ειπωθεί μια έξυπνη και διαφορετική ιστορία πέφτει στους συμπαθέστατους δεύτερους χαρακτήρες.
The line. "No sign of sexual trauma." (Όχι, αλήθεια, in context είναι αστείο.)
The importance. Η εξήγηση που δίνεται στο τέλος για τους γρίφους του Hodges επιχειρεί μια σύνδεση με την εξέλιξη της Wendy, αλλά επί της ουσίας είναι απλά ένας μικρός χαριτωμένος γρίφος.
>
Doctor Who, ‘Amy’s Choice’
The episode. H Amy ζει ταυτόχρονα δύο πραγματικότητες και πρέπει να επιλέξει ποια από τις δύο είναι αληθινή και ποια είναι η ψεύτικη.
The bottle. Έχουμε το εσωτερικό του TARDIS και έχουμε και το σκηνικό του πρώτου επεισοδίου, ενώ το καστ περιορίζεται στους 3 βασικούς ήρωες της σεζόν συν τον μυστηριώδη Dream Lord.
The spin. Στη φόρμα του τίποτα το ιδιαίτερο. Είναι ο ορισμός του bottle episode.
The line. "Ah, my boys, my poncho boys. If we're going to die, let's die looking like a Peruvian folk band." (Amy, αναφερόμενη στην αμφίεση των Doctor και Rory.)
The importance. Τεράστια σημασία στο χτίσιμο των χαρακτήρων και της μεταξύ τους σχέσης, ιδίως δεδομένου του τι δοκιμασία επρόκειτο να ακολουθήσει. Τα τεράστια ψυχικά αποθέματα της Amy και αμετακίνητη πίστη της στους δύο άντρες της ζωής της εδραιώνονται εδώ, και είναι το κλειδί για το φινάλε της σεζόν.
>
Dollhouse, 'Epitaph One'
The episode. Κοντινό μέλλον. Αποκάλυψη.
The bottle. To κυρίως καστ, παρέα με 4-5 φτηνούς ηθοποιούς, στα υπάρχοντα σκηνικά, με γυρίσματα ό,τι ώρα περίσσευε από το πρόγραμμα και με με χρήση βίντεο αντί φιλμ. Ίσως το πιο θρυλικά φτηνό επεισόδιο στην ιστορία της τηλεόρασης.
The spin. Είπαν στον Whedon να γυρίσει ένα επεισόδιο χωρίς κόστος για λόγους εκπλήρωσης συμβολαίου, κι εκείνος πήγε κι έστησε ένα υπερφιλόδοξο μετα-Αποκαλυπτικό έπος που μπορούσε ταυτόχρονα να λειτουργήσει ως season finale, ως what if, ως series finale, και ως recap των 7 σεζόν που δεν υπήρξαν ποτέ.
The line. "I hope we find me alive." (Caroline, λίγο πριν 'παραδώσει πνεύμα'.)
The importance. Βασικά, όλα τα παραπάνω. Σαν ιστορία, κατέληξε κάπως αναπάντεχα να είναι όλη η ουσία, η αρχή, το τέλος, τα πάντα. Σαν δημιουργία, είναι σημείο αναφοράς στο TV industry, και ο λόγος που υπήρξε ποτέ δεύτερη σεζόν για τη σειρά. Pre-tty important.
>
Firefly, ‘Out of Gas’
The episode. O Mal χρησιμοποιεί τις τελευταίες του ανάσες για να σώσει το Serenity, κι εμείς μαθαίνουμε το παρελθόν που κρύβει. Αυτός και το πλοίο.
The bottle. Δεν το πολυσυνειδητοποιείς καθώς το βλέπεις επειδή είναι τόσο φιλόδοξο, αλλά το επεισόδιο βασικά χρησιμοποιεί ένα σκηνικό και το βασικό καστ και τέλος.
The spin. Είπαν στον Whedon να κάνει ένα bottle episode κι εκείνος έβαλε τον Tim Minear να γράψει ένα συγκλονιστικό ιστορικό που εξελίσσεται σε 3 χρόνους, εξιστορεί το πώς συγκεντρώθηκε το πλήρωμα του Serenity και ακολουθεί μια καθηλωτική περιπέτεια ως το τέλος της κόβοντάς σου την ανάσα.
The line. "You paid money for this, sir? On purpose?" (Η Zoe, πριν αγαπήσει κι αυτή το υπέροχο αυτό σαράβαλο, το Serenity.)
The importance. Βασικά, όλα τα παραπάνω. (Δεν ξέρω αν παρατηρείς κάποιο pattern για τις σειρές του Whedon.) Όπως και το 'Epitaph One' για το Dollhouse, έτσι και αυτό εδώ θεωρείται γενικά το κορυφαίο επεισόδιο του Firefly.
>
Friends, ‘The One Where No One’s Ready’
The episode. ...εκείνο που κανείς δεν είναι έτοιμος.
The bottle. 20 λεπτά στο διαμέρισμα της Monica με τους 6 friends και κανέναν άλλον.
The spin. Κανένα. Ορισμός του bottle episode κι αυτό.
The line. "Look at me, I'm Chandler, could I be wearing any more clothes?" (O Joey κοροϊδεύει τον Chandler φορώντας στο μεταξύ όλα του τα ρούχα.)
The importance. Τυπικά μηδενική, αλλά το κέφι, το χιούμορ και η εφευρετικότητα ενός σεναρίου που πυροβολά ασταμάτητα έκαναν το επεισόδιο ένα από τα πιο διάσημα και αγαπημένα της σειράς, σημαία μιας περιόδου που δε σταμάταγε να μας εκπλήσσει και να μας ρίχνει στο πάτωμα από τα γέλια.
>
Seinfeld, ‘The Chinese Restaurant’
The episode. O Jerry, o George και η Elaine πετάγονται στο κινέζικο εστιατόριο της γειτονιάς για να τσιμπήσουν κάτι πριν την ταινία. Και περιμένουν. Και περιμένουν.
The bottle. Οι τρεις ηθοποιοί, ένα σκηνικό, 1-2 ακόμα ρόλοι.
The spin. Γυρισμένο σε πραγματικό χρόνο, κρύβει μέσα του το απόλυτο νόημα μιας σειράς 'about nothing': "Τι θα γινόταν αν περιμέναμε 20 λεπτά στην ουρά του εστιατορίου, και δε γινόταν τίποτα;" Ε, να.
The line. "This isn't plans one through eight. It's Plan Nine! The worst movie ever made!" (Jerry.)
The importance. Φυσικά απολύτως καμία. Για το Seinfeld μιλάμε. Αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο, είναι το είδος του πειραματισμού που σπάνια βλέπεις να παίρνουν σειρές. 20 λεπτά στην ουρά. Χωρίς πλοκή. Χωρίς δεύτερη σκηνή. Χωρίς τίποτα. Τίποτα. Μαγεία.
>
The Sopranos, ‘Pine Barrens’
The episode. Εκείνο που ο Paulie και ο Christopher κυνηγάνε ένα Ρώσο μαφιόζο στα χιόνια.
The bottle. Ακριβώς bottle δεν το λες (για ΗΒΟ μιλάμε, αυτό έλειπε), αλλά μοιάζει πολύ με ένα. Το κυρίως μέρος του επεισοδίου, αυτό που όλοι θυμούνται, αυτό που το έχει μετατρέψει σε θρύλο, διαδραματίζεται σε έναν χώρο, με τρεις ηθοποιούς.
The spin. Ότι αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία επί της ουσίας δύο προσώπων που ξεκινά σαν τυπική μαφιόζικη εκτέλεση και καταλήγει κωμικό θρίλερ, όπου ο ηλίθιος κι ο πανηλίθιος χάνονται στα χιόνια, ο εχθρός τους είναι άφαντος, και η ιστορία ουσιαστικά δεν έχει closure. Σμπαραλιάζοντας τη φόρμα.
The line. "That was real? I saw that movie, I thought it was bullshit." (Christopher, αναφερόμενος στην κρίση του κόλπου των χοίρων.)
The importance. Προοριζόταν να μην έχει καμία (πλην του character close-up) όμως κατέληξε όχι μόνο να θεωρείται ευρύτατα ως ένα από τα καλύτερα επεισόδια όλης της σειράς (και σίγουρα το πιο διάσημο μαζί με το φινάλε), αλλά και να παραμένει ερώτηση στα χείλη κάθε θεατή: "Τι απέγινε ο Ρώσος;" Κάπου, ο David Chase ακόμα το σκέφτεται και τον πιάνουν τα γέλια.
>
The West Wing, ’17 People’
The episode. Μια νύχτα στον Λευκό Οίκο. ο Toby μαθαίνει μια σοκαριστική αλήθεια για τον Bartlet και ο Sam με τον Josh προσπαθούν να προσθέσουν χιούμορ σε μια ομιλία.
The bottle. Όλο το επεισόδιο μες στο σκηνικό του Λευκού Οίκου, μόνο με το μόνιμο καστ συν 2-3 βασικούς περιφερειακούς χαρακτήρες. (Hello, Ainsley Hayes!)
The spin. H δομή είναι τυπικό bottle episode. Το περιεχόμενο, όχι.
The line. "For ninety minutes that night there was a coup d'etat in this country." (O Toby ξεσπαθώνει απέναντι στον Bartlet.)
The importance. Μια τεράστιας σημασίας αποκάλυψη μας βάζει στην τελική ευθεία για την σεζόν και ένα από τα κορυφαία season finales οποιασδήποτε σειράς, ever.
>
The X-Files, ‘How the Ghosts Stole Christmas’
The episode. Ο Mulder, η Scully, και ένα ζευγάρι γκρινιάρικων φαντασμάτων μια νύχτα Χριστουγέννων.
The bottle. Ένα σκηνικό, τέσσερις ηθοποιοί.
The spin. Καμία σειρά, ποτέ, δεν έκανε πειραματικά επεισόδια σαν τα X-Files. Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα, καθώς τα δυο φαντάσματα (απολαυστικοί Ed Asner και Lily Tomlin) παγιδεύουν τον Mulder και τη Scully σε ευφάνταστες και spooky παγίδες. Ο Chris Carter σε μεγάλα κέφια.
The dialogue.
-Hey, Scully... Look at this.
-It's a woman. Mulder, it looks like they were shot to death.
-Yeah.
-You know what's weird?
-What?
-Mulder, she's wearing my outfit.
-Ηow embarrassing.
-Yeah, well, you know what? He's wearing yours.
-Oh... Scully...
-That's us.
The importance. Καμία. Απλά απολαυστικό, απολαυστικό επεισόδιο. Από αυτά που έκαναν τα X-Files αυτό που ήταν.
~-~-~
.
