3x01 Occupation / 3x02 Precipice
3x03 Exodus, Part 1 / 3x04 Exodus, Part 2
3x05 Collaborators
3x06 Torn (1)
To Galactica δεν είχε και τη δυνατότερη εβδομάδα του, αλλά ας το δεχτούμε- κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσει αυτό το σερί αριστουργημάτων που είχε ντροπιάσει οτιδήποτε άλλο υπάρχει στην τηλεόραση. Κι επιπλέον, αυτή η όχι-τόσο-σπουδαία προσθήκη στη σειρά είχε και πάλι τις αξέχαστες στιγμές της. Κρατάμε τα ξεχωριστά μονοπάτια που διαλέγουν να ακολουθήσουν οι Kara και Saul, ιδιαίτερα δεδομένου του πόσο πιστές στους χαρακτήρες ήταν αυτές τους οι αποφάσεις. Κρατάμε μια ακόμα σπουδαία ερμηνεία του Edward James Olmos. Και κρατάμε τις έντεχνες σεκάνς στο πλοίο των Cylons όπου ο συνδυασμός σωστής χρήσης του μοντάζ και κλασικής μουσικής ως soundtrack, μετέτρεψε ένα σύνολο -ουσιαστικά- άσκοπων στιγμών σε μια ενδιαφέρουσα εικόνα για το ύφος που θα έχει αυτό το κομμάτι της υπόλοιπης σεζόν.
3x07 A Measure Of Salvation (2)
Αυτή την εβδομάδα απομακρύνθηκα από την οθόνη μου διερωτώμενος για το τι θα μου επίτασσε η ηθική μου στην περίπτωση μιας αμυντικής γενοκτονίας. Ναι, είναι αυτές οι μικρές, καθημερινές ερωτήσεις που κάνουν αυτή τη σειρά τόσο προσβάσιμη στη μάζα. Αλλά σοβαρά τώρα, ο τρόπος που ο Ron Moore προσεγγίζει ένα τόσο τεράστιο θέμα κάνοντάς το πρακτικά αδύνατο για κάποιον να επιλέξει πλευρά χωρίς να αναγνωρίσει δίκιο στην άλλη, με γονατίζει. Το μόνο κρίμα είναι πως ένας τέτοιος προβληματισμός σήκωνε άνετα περισσότερη ανάπτυξη. Γενικά, θαυμάζω τον παραγωγό για την ταχύτητα με την οποία προσπερνά τα ηθικά διλήμματα που θέτει- αντί να χαραμίζει ατελείωτες ώρες περιφερόμενος γύρω από το ίδιο θέμα, λέει χωρίς σάλτσες αυτό που έχει να πει, και προχωρά παρακάτω. Και μπορώ να του συγχωρέσω την συμπίεση αυτή, όταν στο υπόλοιπο μέρος του επεισοδίου μας δίνει απίστευτες σκηνές σαν αυτή όπου ο Baltar λαμβάνει mercy fuck από την Six στο μυαλό του ώστε να υπομείνει τα φρικτά βασανιστήρια, τη στιγμή που η D'Anna νομίζει πως η ίδια είναι η αποδέκτρια αυτού του πάθους.
3x08 Hero
3x09 Unfinished Business
3x10 Passage
Μισώ τη χρήση αυτής της λέξης σε οτιδήποτε πέρα από την επιστήμη (όπου τα γεγονότα πράγματι είναι αδιαμφισβήτητα) αλλά το περσινό "Black Market" είναι αδιαμφισβήτητα το χειρότερο επεισόδιο της σειράς ως σήμερα. Πήρε β' χαρακτήρες και τους έβαλε στο προσκήνιο προσπαθώντας ταυτόχρονα να αγγίξει κάποιο κοινωνικό πρόβλημα στην καθημερινότητα της ζωής στο Galactica. Καταστροφή. Εδώ επιχειρείται βασικά το ίδιο πράγμα, αλλά με σαφώς καλύτερα αποτελέσματα. Και όσο κι αν θέλω να δώσω τα εύσημα στην πολυαγαπημένη Jane Espenson της "Buffy" που έγραψε το σενάριο ως freelancer, ο λόγος που αυτό το επεισόδιο δουλεύει έστω εν μέρει είναι αποκλειστικά και μόνο οι ηθοποιοί. Ίσως και το τμήμα των εφέ. Δραματουργικά, το "Passage" πέφτει στο γνωστό κλισέ της ηρωοποίησης ενός glorified extra λίγο πριν τον σκοτώσει προς μεγάλο σοκ όλων μας. (...Not!) Το backstory της Kat δε με ενδιέφερε στο ελάχιστο, αλλά οι αντιδράσεις του Adama (είτε μιλώντας στο πλήρωμα είτε γελώντας με τον Tigh προσπαθώντας να πνίξει την απόγνωσή του) και οι επιπλέον ενοχές που φορτώθηκαν στην Kara έφτιαξαν το επεισόδιο έστω στο τέλος του. Επίσης σημαντικό από πλευράς πλοκής, καθώς σε αυτό τον πλανήτη υπονοείται πως μπορεί να συναντηθούν με τους Cylons, αλλά και από πλευράς Cylon-mythology: ο Baltar ανακαλύπτει το βίτσιο της D'Anna και μαζί προσπαθούν να σχεδιάσουν τη μελλοντική πορεία του είδους καθώς και να ανακαλύψουν τα 5 άγνωστα μοντέλα. Η ιδέα ενός Baltar ως mirror image της Athena είναι φοβερή- και οι δύο πρόδωσαν στην ουσία το γένος τους για την αγάπη και τώρα έχουν παγιδευτεί στο ρόλο ενός αρχικά unwilling ήρωα για τον εχθρό. Η διαφορά έγκειται στο πώς ο καθένας έχει αγκαλιάσει το ρόλο του, και μόλις τώρα ο Baltar αρχίζει να κατανοεί τη θέση του στον κόσμο.
3x11 The Eye Of Jupiter (1) / 3x12 Rapture (2)
3x13 Taking A Break From All Your Worries
3x14 The Woman King
3x15 A Day In The Life
3x16 Dirty Hands
3χ17 Maelstrom
3x18 The Son Also Rises
3x19 Crossroads, Part 1 / 3x20 Crossroads, Part 2
