The Zeros: My number 4, The Shield

FX (2002-2008)

Created by Shawn Ryan

Ανάμεσα στον τέλειο πιλότο και το τέλειο φινάλε σειράς αναπτύχθηκε ένα σύγχρονο σαιξπηρικό δράμα, μια προσωπογραφία ενός κοινωνιοπαθή αντιήρωα-καρχαρία, μια μυθολογία που ακολουθούσε την κάθε μικρή ή μεγάλη αμαρτία με αληθινές συνέπειες.

Συνταρακτική τηλεόραση.

~-~-~

essential episodes:

1x01 Pilot

1x13 Circles

2x08 Scar Tissue

2x13 Dominoes Falling

3x03 Bottom Bitch

3x14 All In

4x06 Insurgents

4x09 String Theory

4x12 Judas Priest

5x01 Extraction

5x08 Kavanaugh

5x11 Postpartum

6x06 Chasing Ghosts

7x06 Animal Control

7x07 Bitches Brew

7x08 Parricide

7x12 Possible Kill Screen

7x13 Family Meeting

~-~-~

links:

Moments from The Shield

Best of 2007

Best of 2008 (#2)

Season 6

Season 7

R.I.P. Scott Brazil

Chiklis post-series interview

.

The Zeros: My number 5, The Wire

HBO (2002-2008)

Created by David Simon

Κοινωνική ακτινογραφία και ανθρώπινο δράμα που σου πιάνει την ψυχή και τη λιώνει στο δρόμο, στις ναρκογωνίες όπου η ψυχή της Αμερικής αργοπεθαίνει. Η 5η σεζόν κατέληξε στο αποκαρδιωτικό συμπέρασμα πως τίποτα από όσα παρακολουθούσαμε με ανοιχτό το στόμα τις προηγούμενες 4, δεν πρόκειται να αναπαραχθεί από τα αδηφάγα για ιστορίες σέξι βίας, media. Ποιος να το έλεγε, οτι τη δουλειά τους θα έκανε ένα τηλεοπτικό show εν έτει 2002.

~-~-~

links:

A farewell to The Wire

Emmys 2008

#10 για το 2008

.

The Zeros: My number 6, Buffy the Vampire Slayer

The WB (1997-2001) & UPN (2001-2003)

Created by Joss Whedon

Αρνούμαι να συνοψίσω την αγάπη μου για την Buffy σε 3 σειρές ενός blog post, απλά αρνούμαι. Είναι όλα όσα είναι σήμερα η τηλεόραση και δεν ήταν πριν από 15 χρόνια. Όλα όμως.

~-~-~

essential episodes:

->'90s:

2x03 School Hard, 2x14 Innocence

2x17 Passion, 2x21/22 Becoming

3x06 Band Candy, 3x08 Lovers Walk

3x09 The Wish, 3x10 Amends

3x13 Zeppo, 3x18 Earshot

3x20 The Prom, 4x10 Hush

->'00s:

4x22 Restless, 5x16 The Body

5x22 The Gift, 6x07 Once More, with Feeling

6x17 Normal Again, 6x19 Seeing Red

6x22 Grave, 7x05 Selfless

7x07 Conversations with Dead People, 7x16 Storyteller

7x17 Lies My Parents Told Me, 7x22 Chosen

~-~-~

links:

'In Every Generation...': 10 years of Buffy

Season One

Season Two

Buffy animated

.

Αφού δεν του δίνουν να γράψει Doctor Who...

Οι 50 πιο υπέροχες λέξεις που έχω δει γραμμένες μες στο 2010:

Paul McGuigan, director of Gangster No 1, Lucky Number Slevin and the upcoming Sherlock Holmes TV series by Steven Moffat and Mark Gatiss, has confirmed for LiveForFilms that he will be indeed working on a new TV series for BBC Scotland, written by Grant Morrison and starring polymath Stephen Fry.

(via @HELL_BOY, περισσότερα εδώ)

.

Lost: 108

Are we there yet;

Στο σημερινό Lost συνέβησαν τρία πράγματα.

Πράγμα πρώτο. Ο Jack-X έχει γιο που βλέπει μια φορά κάθε τόσο επειδή είναι από παλιό του γάμο, ο γιος του νιώθει την ανάγκη να του κρύβει πράγματα, κι όλο αυτό μας νοιάζει επειδήηηη

Πράγμα δεύτερο. Ο Jacob εμφανίζεται στον Hurley, του λέει ψέμματα ή μισές αλήθειες για να τον μανιπουλάρει ώστε εκείνος να πει ψέμματα στον Jack και να τον φέρει σε έναν φάρο που ως τώρα δεν είχαμε ξαναδεί και να καταλάβει οτι ο Jacob τους παρακολουθούσε όλους και να νευριάσει επειδή είναι τόσο μα τόσο προβλέψιμος και να τα σπάσει όλα κυριολεκτικά και μετά ο Jacob να κλείσει το μάτι στον Hurley χεχε εγώ αυτό ήθελα εξαρχής να πετύχω αλλά δε στο είπα επειδή είσαι χοντρός και βλάκας. Κρατάμε την ύπαρξη του φάρου και αυτού του cool/creepy καθρέφτη που ενδεχομένως να παίξει κάποιο ρόλο στην πορεία, επειδή είναι σαν το αρχηγείο του Jacob αντίθετα με το αντίστοιχο αρχηγείο του Flocke που είδαμε την περασμένη βδομάδα.

Πράγμα τρίτο. Είδαμε την Claire να τσεκουρώνει κάποιον (ποτέ δεν παλιώνει αυτό) και τον Jin να της λέει ένα ψέμα που θα γυρίσει να τον δαγκώσει πολύ άσχημα γιατί η Claire τώρα είναι η τρελή κυρία του νησιού.

Και, αυτά. Στο πνεύμα του 'δεν έχει νόημα να γκρινιάζουμε τώρα που είμαστε στην τελική ευθεία' δε θα σχολιάσω τίποτα άλλο, απλώς θα πω ότι αν είχα ρολόι στον καρπό μου θα το κοίταγα κάθε δύο λεπτά κατά τη διάρκεια αυτού του μετριότατου επεισοδίου. Που απλώς υποθέτω ότι γεμίζει χώρο και βάζει πράγματα στη θέση τους για αυτό που μόνο να ελπίζω μπορώ ότι θα είναι ένα killer τελικό σερί ωρών για τη σειρά.

Αλλά είναι πραγματικά περίεργο να βλέπουμε τόσο εφηβικές αρρώστιες να επιστρέφουν στη σειρά τώρα που υποτίθεται έχει μπει στην τελική της ευθεία. Αυτά τα πράγματα που είχαν αρχίσει να εξαλείφονται από τα τέλη της 3ης σεζόν κι έπειτα, εδώ έχουν επιστρέψει δριμύτερα, λες και οι Cuse & Lindelof είχαν στην πραγματικότητα ιστορία 5-6 επεισοδίων ακόμα και έπρεπε να την απλώσουν σε μια ολόκληρη τελική σεζόν. (Γιατί δε ρωτάνε τον Shawn Ryan πώς γίνεται;)

Όσοι μοιράζεστε αυτό μου το frustration κάθε πρωινό Τετάρτης, μη χάνετε κάθε ελπίδα. Ακολουθεί σερί επεισοδίων αφιερωμένων σε Sayid, Ben, Sawyer, Richard. Ε τι διάολο. Ειδικά για Ben & Richard μέχρι και για το Lost-X storyline τους έχω περιέργεια.

Για την ώρα, ας μιλήσουμε για τα αντίπαλα αρχηγεία των Jacob και Smokey, για τον καθρέφτη που έσπασε ο Jack, για τον φάρο, και για το αν όλα αυτά θα αποδειχτεί πως έχουν κάποια σημασία τελικά.

.

The Zeros: My number 7, Gilmore Girls (Seasons 1-6)

The WB (2000-20006)

Created by Amy Sherman-Palladino

Κάθε σειρά που έχω δει από την αρχή ως το τέλος από 3 φορές και πάνω μπαίνει αυτομάτως στη δεκάδα, ε; Διάλογοι-σφαίρα γεμάτοι πνεύμα και πανέξυπνες ποπ αναφορές, χαρακτήρες λατρεμένοι και ξεχωριστοί από οτιδήποτε άλλο έχουμε δει στην τηλεόραση που ζουν σε ένα ολόκληρο αυτόνομο σύμπαν, μια σεναριακή δομή ριζοσπαστική (και αδύνατο να αντιγραφεί) που εντείνει την αίσθηση πως όταν κλείνουμε την οθόνη, αυτοί οι χαρακτήρες συνεχίζουν τις παραμυθένιες ζωές τους. Και μας κάνουν να γελάμε μέχρι σωματικού πόνου, και μας κάνουν να κλαίμε με αναφιλητά. Πάνω από όλα, η Lorelai και η Rory. Δεν ξέρω πώς να το πω απλά, με λίγα λόγια. Όχι, ξέρω: Το πιο υπέροχο τηλεοπτικό ζευγάρι που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Δες τις σπίθες που δημιουργούν σε κάθε στιγμή που μοιράζονται, και πες μου μετά ότι δεν είναι και για σένα αληθινές.

~-~-~

essential episodes:

1x02 The Lorelais' First Day at Chilton

1x21 Love, Daisies and Troubadours

2x04 The Road Trip to Harvard

2x19 Teach Me Tonight

2x21 Lorelai's Graduation Day

3x07 They Shoot Gilmores, Don't They?

3x22 Those Are the String, Pinocchio

4x07 The Festival of Living Art

4x20 Luke Can See Her Face

5x06 Norman Mailer, I'm Pregnant

5x07 You Jump, I Jump, Jack

5x13 Wedding Bell Blues

5x22 A House Is Not a Home

6x08 Let Me Hear Your Balalaikas Ringing Out

6x09 The Prodigal Daughter Returns

6x13 Friday Night's Alright for Fighting

6x20 Super Cool Party People

.

The Zeros: My number 8, Freaks and Geeks

NBC (1999-2000)
Created by Paul Feig

Το γέλιο, το κλάμα, η αναζήτηση της ταυτότητας και το δικαίωμα στην ήττα. Η πένα του Paul Feig έγραφε μόνο αλήθειες, στην πιο γλυκόπικρη και αληθινή καταγραφή του πώς ζει το 'άλλο μισό', χαρακτήρες λατρεμένοι σαν κομμάτια του εαυτού μας, που απέναντι σε κάθε χολιγουντιανό πρότυπο έμοιαζαν πραγματικοί, μίλαγαν σαν πραγματικοί και έκαναν λάθη σαν πραγματικοί. Και συνέχιζαν σαν πραγματικοί.

~-~-~

essential episodes:
1x04 Kim Kelly Is My Friend
1x06 I'm With the Band
1x13 Chokin' and Tokin'
1x17 The Little Things
1x18 Discos and Dragons

.

The Zeros: My number 9, Skins (Series 1-2)

E4 (2007-2008)
Created by Jamie Brittain & Bryan Elsley

Σαν το Gossip Girl να είχε δημιουργηθεί από τον David Chase, αυτό το νεανικό δράμα όμοιο του οποίου δεν έχει ξαναδεί η τηλεόραση απεικονίζει με ανατριχιαστική ακρίβεια, και μέσα από ονειρώδεις one-off περιπέτειες πρώτου προσώπου, την πεμπτουσία της heightened reality της εφηβείας. Δηλαδή, ένα ασταμάτητο όνειρο πυρετού που δε γνωρίζει όρια ή λογική. Μόνο ακραία συναισθήματα και larger-than-life (κάθε βραδιά) εμπειρίες. Αυτό το λέμε τέχνη.

~-~-~

essential episodes:
1x01 Tony
1x02 Cassie
1x05 Sid
2x02 Sketch
2x07 Effy
2x09 Cassie
2x10 Final Goodbyes

.

The Zeros: My number 10, Angel

The WB (1999-2004)

Created by Joss Whedon & David Greenwalt

Ποτέ καμία σειρά δεν έχει προλάβει να δοκιμάσει τόσα διαφορετικά πράγματα όσα το Angel στην συντομότερη-από-όση-άξιζε ζωή του. Κάθε σεζόν ένα διαφορετικό πείραμα σε φόρμα και mission statement, αλλά όλη η σειρά στο σύνολό της μια σπουδαία δήλωση, για τον αγώνα που συνεχίζεις πάντα να δίνεις, όχι επειδή στο τέλος θα καταφέρεις να κερδίσεις, αλλά επειδή δε μπορείς να μη τον δώσεις. Η πάλη δύναμης και ηθικής, οι αστροναύτες εναντίον των ανθρώπων των σπηλαίων, η εσωτερική ειρήνη, η αυτοθυσία, και το χιούμορ (το χιούμορ!) όλα στη μορφή ενός larger-than-eternal-life δράματος με συγκλονιστική ανάπτυξη χαρακτήρων και πανίσχυρες φιγούρες να καθίστανται ανίσχυρες. Στο τέλος απλά διαλέγεις αντίπαλο. Και ρίχνεις και κανά dance of joy.

~-~-~

essential episodes:

2x02 Are You Now Or Have You Ever Been

2x15/15 Reprise / Epiphany

2x20/21/22 Over the Rainbow / Throught the Looking Glass / There's No Place Like Plrtz Glrb

3x09 Lullaby

3x13 Waiting in the Wings

3x17 Forgiving

4x06 Spin the Bottle

4x22 Home

5x11 Damage

5x14 Smile Time

5x15 A Hole in the World

5x16 Shells

5x19 Time Bomb

5x20 The Girl in Question

5x22 Not Fade Away

.

The Zeros: My number 11, The Sopranos

ΗΒΟ (1999-2007)

Created by David Chase

Το ταξίδι ξεκινά με μια οικογένεια παπιών και ολοκληρώνεται με κόψιμο σε μαύρο. Η ενδιάμεση αλήθεια πρέπει να αναζητηθεί σε εκρήξεις βίας και σε ονειρικά ταξίδια ενδοσκόπησης, με την εμβληματική φιγούρα του Tony Soprano να δεσπόζει στο κέντρο ενός mob opus που είναι καταδικασμένο να αναφέρεται σε μια ανάσα με το Godfather. Όσα, περιορισμένα και ενδεχομένως άστοχα, πράγματα μπορεί να σημαίνει αυτό για την τεράστια αξία του.

~-~-~

essential episodes:

1x05 College

2x12 The Knight in White Satin Armor

2x13 Funhouse

3x02 Proshai, Livushka

3x06 University

3x11 Pine Barrens

4x13 Whitecaps

5x12 Long Term Parking

7x02 Stage 5

7x06 Kennedy and Heidi

7x08 The Blue Comet

7x09 Made in America

~-~-~

links:

The final episodes

Αντιδράσεις για το φινάλε

.

PromoWatch: Doctor Who

Μια όμορφη εικόνα για τον 11ο Doctor που καταφθάνει, όπως μας πληροφορεί αυτό το γλυκό teaser (που προορίζεται για 3-D προβολές σε κινηματογραφικές αίθουσες), το Πάσχα. Σε 6 βδομάδες, αγαπητοί αναγνώστες, θα έχουμε την πρώτη μας Moffat-γεύση μετά από αναμονή κοντά δυο χρόνων, πια. Woohoo!!

Η εικόνα προέρχεται από το io9 και προσφέρεται και σε γελοιωδώς μεγάλη ανάλυση, ώστε να μπορούμε εύκολα να εστιάσουμε σε μικρές λεπτομέρειες. Όπως το Dalek.

Ή τον Weeping Angel, που όπως λέει ο Mofat, αν νομίζουμε οτι ξέρουμε για τι είναι ικανά αυτά τα πλάσματα είμαστε γελασμένοι. Αυτό που είδαμε εμείς ήταν απλά μερικοί castaways στη Γη. Μπρρ.

Ή την Amy Pond να τρέχει.

Ή το παπιγιόν του Doctor.

Very good.

.

Lost: The Substitute

And we have a season.

Του πήρε μερικές κακογραμμένες ώρες, αλλά το Lost επέστρεψε στον σωστό το δρόμο. Εδώ που τα λέμε, αν δεν τα κατάφερνε ούτε με Locke-centric επεισόδιο, τότε καλύτερα ας σταματάγαμε να παρακολουθούμε.

Η ώρα ήταν και πάλι αργή και απλωμένη φυσικά, αλλά αν προσπεράσουμε λίγο τον περίεργο ρυθμό και μερικά blunders (ο Sawyer κινούμενο κλισέ του μεθυσμένου/παραιτημένου ήρωα, ο Richard Alpert να κάνει βόλτες στο δάσος), η βάση του επεισοδίου ήταν πολύ δυνατή κι επιτέλους είχες της αίσθηση πως δε σε δουλεύουν ψιλό γαζί. Κοινώς, για μια φορά κάποιος μυστηριωδώς in-the-know χαρακτήρας υποσχέθηκε 'ακολούθαμε και θα σου πω την αλήθεια' και... σοκ, δέος, την είπε! Δεν πίστευα στα μεγάλα, ωραία, εγχειρισμένα μάτια μου όταν φτάσαμε στις σκηνές στη σπηλιά. (Τόσο ευχάριστη ήταν η έκπληξη που συγχώρεσα και την ύπαρξη ενός σετ από βολικότατα τοποθετημένες σκάλες που έμοιαζαν να καταρρέουν ακριβώς την κατάλληλη στιγμή ώστε να δημιουργηθεί σασπένς και αγωνία.)

Όπως λίγο-πολύ περιμέναμε, ο Κουφοντίνας / FauxLocke (Faucke;) / Man in Black / Locke-ness Monster επιβεβαίωσε πως είναι πράγματι παγιδευμένος στο νησί από τον Jacob και οτι προσπαθεί βασικά να τον ξεφορτωθεί για να επιστρέψει σπίτι του, αλλά μαζί αποκάλυψε και ένα κάρο ακόμα πληροφορίες που μας ήρθαν από το πουθενά: Οτι πριν ήταν άνθρωπος και και όχι θεός, όπως υποπτευόμασταν. Οτι ο Jacob κάνει οντισιόν για τον αντικαταστάτη του και εκεί κρύβεται ο λόγος που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι βρέθηκαν στην πτήση.

Οτι υπάρχει λόγος που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι μαζεύτηκαν στην πτήση!! Το σκεπτικό ότι ο Jacob κατάφερε να μανιπουλάρει ολόκληρες τις ζωές μιας ομάδας ανθρώπων ώστε να τους φέρει στο νησί είναι φυσικά άκρως γελοίο, αλλά με έναν περίεργο τρόπο μπορώ να το δεχτώ μες στο πλαίσιο της αφήγησης του Lost -και όσο φυσικά δε γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ο Jacob- ενώ κάνει για πολύ ενδιαφέρουσα μυθολογία, αν μη τι άλλο. Σίγουρα καλύτερη ιστορία από ένα subtextual σχόλιο περί -κοινής- μοίρας που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Και φυσικά, η επιστροφή των καταραμένων αριθμών. Αυτό δεν είμαι ψυχολογικά έτοιμος να το κρίνω. Πρέπει να αρχίσω να παραγγέλνω ξανά τα φάρμακά μου και μετά θα είμαι έτοιμος να συζητήσω γι'αυτό το θέμα.

Επίσης υπήρχε και η απαραίτητη sideways ιστορία, που έπαιζε με κάποιους προφανείς παραλληλισμούς με την ιστορία του νησιού, ενώ προσέφερε και το αναμενόμενο πλήθος "ωχ! είναι ο τέτοιος!" στιγμών, αντάξιων ενός αληθινά σπουδαίου fan fiction. Φαντάζομαι οτι αυτή η ιστορία του Locke είναι όσο κοντά θα έρθει αυτό το παράλληλο σύμπαν στο να μας παρουσιάσει κάτι αληθινά ενδιαφέρον (μέχρι τουλάχιστον να αποκαλυφθεί η όποια αληθινή σημασία του) αλλά εξακολουθεί να μη μου κάνει κούκου. Πάντως, για αυτή τη μία φορά, not bad.

Συνυπολογίζοντας τη βαρύτητα των σκηνών στη σπηλιά με 'Locke' και Sawyer, έχουμε μάλλον το πρώτο αληθινό winner της σεζόν.

.

The Zeros: My number 12, Doctor Who (2005 Series)

BBC (2005-2009)

Developed by Russell T. Davies

Πώς γίνεται να λατρεύεις κάτι που τις μισές φορές είναι ανυπόφορo και τις υπόλοιπες είναι υπέροχο και σε κάνει να αισθάνεσαι σαν παιδί που ανακαλύπτει για πρώτη φορά τις ιστορίες φαντασίας; Φαντάζομαι αυτό σημαίνει αγάπη, και το Doctor Who το αγαπώ. Όχι για τα storylines του Russell T. Davies που ανανέωσαν το φορμά, ούτε για τις ιστορίες των companions ή το δράμα του emo doctor ή την ερμηνειάρα του Christopher Eccleston, και ίσως ούτε καν για τα ιδιοφυή σενάρια του Steven Moffat. Αλλά κυρίως για την υπόσχεση που κρύβει μέσα στο DNA της αυτή η σειρά. Μια υπόσχεση για καθηλωτικά και τρομακτικά παραμύθια, για ταξίδια στην άκρη του σύμπαντος και στο τέλος της ιστορίας, για τέρατα πέρα από κάθε φαντασία και για μηχανήματα που κάνουν οτιδήποτε θες να κάνουν, και για αναμετρήσεις με το διάβολο και με αγάλματα που ταξιδεύουν στο χρόνο και σου επιτίθενται όταν δεν κοιτάς, και ιστορίες για μια συναρπαστική θεότητα που ταξιδεύει στο χρόνο και το χώρο για να ζήσει όπου, όποτε και ό,τι περιπέτεια τόλμησες ποτέ σου να φανταστείς. Και όταν αυτή η υπόσχεση πραγματοποιείται, τότε τίποτα άλλο στον κόσμο δεν έχει σημασία.

~-~-~

essential episodes:

1x01 Rose

1x06 Dalek

1x09 The Empty Child / 1x10 The Doctor Dances

1x12 Bad Wolf

1x13 The Parting of the Ways

2x04 The Girl in the Fireplace

2x12 Army of Ghosts

2x13 Doomsday

3x00 The Runaway Bride

3x08/09 Human Nature / The Family of Blood

3x10 Blink

3x11 Utopia

4x09 Silence in the Library

4x10 Forest of the Dead

4x12 The Stolen Earth

4x16 The Waters of Mars

~-~-~

links:

O Russell T. Davies μιλάει

Season 4

Me, geek

Doctor Who exhibition

.

the, uh, The Amazing Race and like such as

To Amazing Race είναι ένα εξαιρετικό reality game όπου 11 or so ομάδες-ζευγάρια ταξιδεύουν την υφήλιο ακολουθώντας το ένα στοιχείο μετά το άλλο, ώστε κερδίζοντας mini-games και challenges σχετικά με τους εκάστοτε ντόπιους πολιτισμούς, να κόψουν πρώτοι το νήμα του τερματισμού.

H Caitlin Upton είναι ένα από τα πιο πάνχαζα όντα στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, η θρυλική Miss Teen South Carolina 2007, που απάντησε την ερώτηση σχετική με τη γεωγραφική άγνοια των Αμερικάνων μιλώντας για έλλειψη χαρτών, για χώρες σαν την Αφρική, TheIraq και "everywhere like such as" ή διάφορα άλλα παρεμφερή. (Δείτε το βίντεο-ομορφιά, θα σας φτιάξει τη βδομάδα.)

Η Caitlin Upton συμμετάσχει στην καινούρια σεζόν της Amazing Race. Αυτή την ακούσια ειρωνική αυτοαναφορικότητα του μέσου πρέπει να πω ότι τη λατρεύω.

(Στην πρώτη της βδομάδα η 'Caite' και το μοντέλο-γκόμενός της τερμάτισαν 2οι αλλά φάγανε ποινή που τους κόστισε 6 θέσεις επειδή δεν κατάλαβαν ότι έπρεπε να κατέβουν μια πλαγία χρησιμοποιώντας το τελεφερίκ και την κατέβηκαν με τα πόδια. It's too easy, οπότε δε θα σχολιάσω περαιτέρω.)

.

The Zeros: My number 13, Coupling

BBC Two (2000-2002), BBC Three (2004)

Created by Steven Moffat

H παραδοσιακή κωμωδία ποτέ της δεν είχε ξαναδεί (ή είδε έκτοτε) τόσο εφευρετικά σενάρια όσο αυτά που σκάρωσε ο ιδιοφυής Steven Moffat σε αυτή την twisted take πάνω σε εντελώς συνηθισμένες δομές και αρχέτυπα. Παιχνίδια με το χώρο, με το χρόνο, με το point of view ή με την αξιοπιστία της αφήγησης κάνουν το Coupling ένα αξιοπερίεργο δείγμα κωμωδίας, με κάθε ένα στοιχείο της ιστορίας να οδηγεί με υπολογισμένη ακρίβεια στις συνήθως ξεκαρδιστικές κορυφώσεις των επεισοδίων. This is not your grandparents' Friends.

~-~-~

essential episodes:

1x01 Flushed

1x05 The Girl with Two Breasts

2x01 The Man with Two Legs

2x03 Her Best Friend's Bottom

2x04 The Melty Man Cometh

2x09 The Other End of the Line

3x01 Split

.

Survivor turns 20

Και γιορτάζει με την uber-season που του αξίζει.

Ο 20ος κύκλος Survivor είναι το απόλυτο all-star game. Η παραγωγή μάζεψε τους πιο αξέχαστους και πιο σημαντικούς παίχτες που έχουν περάσει από τα 10 χρόνια της σειράς (*), τους θέτει ως εμπόδια τις πιο αξέχαστες δοκιμασίες, και τους ντύνει με τα δύο μεγαλύτερα αρχέτυπα χαρακτήρων, ήρωες εναντίον villains. Και τι φοβερή έμπνευση που ήταν αυτό το τελευταίο: Δεν υπάρχει τίποτα πιο απολαυστικό από το να βλέπεις ώριμους και έξυπνους ανθρώπους να αποκαλούν τους εαυτούς τους villains και μετά χαράς να παίζουν το ρόλο. Ή, αντιστρόφως, να βλέπεις κάποιον σαν τον JT, το απόλυτο παράδειγμα 'ήρωα', που κέρδισε κάνοντας ένα από τα πιο καθαρά παιχνίδια στην ιστορία της σειράς, να δηλώνει πως τώρα είναι έτοιμος για να το παίξει ανάποδα. Έχουμε early favorite;

(* Φυσικά το λέω αυτό γνωρίζοντας πως από τους 3 μάλλον διασημότερους παίχτες της ιστορίας, Richard, Fairplay & Russell, εδώ έχουμε μόνο τον τελευταίο. Όμως ο Hatch δε μπορούσε να συμμετάσχει λόγω των μπλεξιμάτων του με το νόμο, και ο Fairplay είναι πλέον persona non grata στην Probst-ville λόγω του πώς παραιτήθηκε στο προηγούμενο all-stars edition. Ταυτόχρονα, συμμετέχουν άνθρωποι που δε βγάζουν και πολύ νόημα ως all-stars -hello, Candice!- αλλά ας μην ξεχνάμε πως τα ίδια λέγαμε και για την Parvati στην Micronesia, μέχρι που έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχουν παιχτεί. Οπότε θες και κάτι τέτοιους 'μέτριους' για το ανακάτεμα.)

Μην προτρέχω. Η σεζόν ξεκίνησε με δίωρη εξτραβαγκάνζα που υπό άλλες συνθήκες θα με έκανε να χασμουριέμαι από τη νύστα, όμως όταν η συλλογή χαρακτήρων είναι τόσο απολαυστική και με αποδεδειγμένη αξία, νομίζω οτι θα μπορούσα να τους βλέπω για ώρες να αναταλάσσουν τσιτάτα και κακίες. Πρόκειται πράγματι για την απόλυτη γιορτή του Survivor και δε βλέπω πώς δε θα είναι μια από τις καλύτερες σεζόν στην ιστορία του show όταν μπούμε στο ψητό.

Επί της ουσίας εδώ είχαμε τους villains να επικρατούν χάρη στην καλμαριστή ηγεσία ενός μεταμορφωμένου Boston Rob (που πολύ θα στεναχωρηθώ αν αποχωρήσει από το παιχνίδι, όπως άφησε να εννοηθεί το preview) και να στείλουν τους ήρωες σε αυτό που πιστεύω πως είναι η αρχή του τέλους τους: αρνούμενοι να παίξουν το στρατηγικό παιχνίδι (ως Ήρωες που είναι) δείχνουν πως όταν φτάσει το merge θα πάνε λίγο σαν πρόβατα στο σφαγείο απέναντι σε ανθρώπους σαν τον Russell ή τον Rob ή την Parvati, χωρίς δικές τους εσωτερικές ισχυρές κλίκες.

Στο μεταξύ ο Tom Westman και ο JT έκαναν μια πολύ καλή διαπίστωση στη συζήτηση που είχαν μεταξύ τους, οτι πράγματι θα είναι εξαιρετικά απίθανο να κερδίσει κάποιος πρώην νικητής απέναντι σε κάποιον μη-νικητή. Δε θα εξέπληττε αν στην πορεία του παιχνιδιού έβλεπα τον JT να στήνει συμμαχίες με ανθρώπους σαν τον Tom και την Parvati γι'αυτόν ακριβώς το λόγο.

Αν υπάρχει ένα σκοτεινό σύννεφο πάνω από αυτή τη σεζόν, είναι η βεβαιότητά μου πως ο Russell δε θα φτάσει πολύ μακριά- στο τελευταίο tribal της Samoa ήταν έτοιμος να κλάψει. Σα να ήξερε πως η 19η σεζόν ήταν η ευκαιρία του να κινήσει, και όχι η 20 (την οποία είχε ήδη φιλμάρει). Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Για την ώρα ας χαρούμε που έφυγε η Sugar- καλό παιδί, αλλά χωρίς έναν Randy ή έναν Ace δίπλα της, έχει την προσωπικότητα και το χάρισμα ενός πυρσού. Σβηστού. Τουλάχιστον πριν φύγει μας χάρισε το στιγμιότυπο του πρώτου επεισοδίου, τα γυμνόστηθα middle fingers. Καλά πήραμε μπρος.

.

The Zeros: My number 14, Survivor

CBS (2000-...)

Δίχως δεύτερη σκέψη ή αμφιβολία, πρόκειται μακράν για το πιο επιδραστικό show της δεκαετίας. Ξανάγραψε από την αρχή τους κανόνες της τηλεόρασης, δημιούργησε ένα νέο genre (που κανείς δεν κατάφερε να το κάνει όσο αποτελεσματικά, εθιστικά ή διασκεδαστικά το έκανε αυτή η πρωτότυπη συνταγή) και το βασικότερο όλων, έφερε στις οθόνες μας μερικούς από τους πιο απολαυστικούς χαρακτήρες σε μερικές από τις πιο αξέχαστες συγκρούσεις, επί της ουσίας εκμηδενίζοντας την ανάγκη ύπαρξης για οποιαδήποτε σαπουνόπερα.

~-~-~

essential seasons:

Borneo (Season 1)

The Amazon (Season 6)

Pearl Islands (Season 7)

Micronesia: Fans vs Favorites (Season 16)

Samoa (Season 19)

.

The Zeros: My number 15, The West Wing (Seasons 1-4)

NBC (1999-2003-2006)

Created by Aaron Sorkin

Διάλογοι-σφαίρα εν κινήσει στους ατελείωτους διαδρόμους ενός Λευκού Οίκου κινηματογραφημένου με δέος, απέναντι τόσο στον ίδιο το θεσμό που πρεσβεύει, όσο και στους ουτοπικά υπέροχους ανθρώπους που τον κατοικούν. Σε μια δραματική σειρά (την πιο πολυβραβευμένη στην ιστορία των Emmy, με 27, τα 9 εκ των οποίων για την 1η σεζόν) επί της ουσίας γλυκό παραμύθι που μίλησε όχι για την πολιτική αλλά για τους ανθρώπους πίσω από αυτήν. Και η οποία ήξερε πώς να στοχεύσει το σπουδαίο της καστ και τα υπέροχα λόγια της εξίσου στην καρδιά και το μυαλό. Δε θα υπάρξει ποτέ ξανά τίποτα σαν αυτήν στην τηλεόραση.

~-~-~

essential episodes:

1x06 Mr. Willis of Ohio ('90s)

1x19 Let Bartlet Be Bartlet

2x01/02 In the Shadow of Two Gunmen

2x09 Galileo

2x10 Noel

2x22 Two Cathedrals

3x09 Bartlet for America

4x01/02 20 Hours in America

.

American Idol: The Ellen era begins

Με το τέλος των οντισιόν παραδοσιακά πιάνω κάθε τέτοια εποχή το American Idol, περισσότερο από συνήθεια τα τελευταία δύο χρόνια παρά αληθινό ενθουσιασμό. Αλλά φέτος κάτι έχει αλλάξει.

Η στιγμή είναι ενδιαφέρουσα για το #1 show της τηλεόρασης, επειδή βρίσκεται εν μέσω ανακατατάξεων κι επειδή είναι η τελευταία σεζόν που θα κυριαρχεί ανεμπόδιστο. Πριν δηλαδή την έλευση του X Factor και τη μεταπήδηση του Simon Cowell στο δικό του show, κίνηση που αφήνει το Idol κάπως αβέβαιο στον άνεμο, με μόνο original κριτή τον Randy "For me, for you" Jackson.

Ευχάριστα τα μαντάτα λοιπόν οτι η Ellen DeGeneres, η πολυσυζητημένη κριτής που ήρθε να αντικαταστήσει την Paula Abdul, δεν είναι εκεί απλά για τα αστεία ή για να γεμίσει την ορφανή θέση με ένα γνωστό κι αγαπημένο πρόσωπο. Αλλά είναι μετρημένη, σοβαρή, θετική αλλά όχι cheerleader, με ουσιαστική κριτική να προσφέρει, και τόνους εμπειρίας στην showbiz να τροφοδοτούν τις συμβουλές της. Η ελπίδα δεν είναι εντελώς χαμένη για ένα judges table του χρόνου που να μην είναι παντελώς ανούσιο και ανόητο. (Αν φέρουν και τον Neil Patrick Harris ή τον Howard Stern για 4ο κριτή, τότε τα πράγματα γίνονται συναρπαστικά.)

Κι ενώ το επεισόδιο με το group stage παραδοσιακά αφιερώθηκε όλο σε περίπου φρικιά που δε μπορούν να συνεννοηθούν με 3 ανθρώπους για ένα-δυο βασικά πράγματα, τουλάχιστον η πρώτη ώρα στο Hollywood άνοιξε παράθυρο σε μια δεξαμενή ταλέντου που έχω την αίσθηση πως το Idol είχε χρόνια να δει. Ας ρίξουμε μια ματιά σε εκείνους που με έκαναν να καρφώσω το βλέμμα και να ανοίξω τα αυτιά μου, και να περιμένω πώς και πώς την ώρα των live.









Ξεχωρίζουν με διαφορά ως τώρα και, ωχ! για δες! όλοι κρατάνε κιθαρούλα και δοκιμάζουν χαριτωμένα arrangements σε γνωστά κομμάτια. Kris Allen, τελικά ήσουν πιο σημαντικός από ό,τι μια απλή αντι-Lambert ψήφος. Who knew!

.

The Zeros: My number 16, Six Feet Under

HBO (2001-2005)

Created by Alan Ball

Η ζωή, ο θάνατος, και η πιο δυσλειτουργική οικογένεια ever. Επειδή όλοι μας κρύβουμε μέσα μας λίγους Fishers και κάθε φορά αφηνόμασταν να χαθούμε στον παγερό και αρρωστημένα συναισθηματικό κόσμο τους. Κι επειδή όλοι λατρέψαμε τις διαδρομές της Claire και του Nate και όλοι κλάψαμε με αναφιλητά στο κορυφαίο φινάλε στην ιστορία του μέσου και σοκαριστήκαμε με εκείνο το "Narm". Rest in peace, 6FU.

~-~-~

essential episodes:

1x01 Pilot

1x13 Knock, Knock

2x02 Out, Out Brief Candle

2x08 It's the Most Wonderful Time of the Year

2x13 The Last Time

5x09 Ecotone

5x12 Everyone's Waiting

.

Lost: Take the fucking pill

Όπως σωστά θα μαντέψατε, η καθυστέρηση οφείλεται σε μια προχωρημένη περίπτωση οξείας couldn't-care-less-ίτιδας. Πάμε να βρούμε λίγη ουσία από ένα από τα πιο ανούσια επεισόδια της σειράς, μετά το άλμα.

Εντελώς not a fan όμως. Το χειρότερο είναι η επιβεβαίωση των φόβων που πολλοί είχαμε μετά τη διασκεδαστικότατη πρεμιέρα, οτι τα flash-sideways απλά θα μας παιδεύουν μέχρι (αν!) καταλήξουν να έχουν κάποια σημασία πέραν του "ας δούμε τι subtle διαφορές θα έχει ο τάδε αγαπημένος μας ήρωας σε αυτή τη διάσταση!". Τις σκηνές της non-Kate με την non-Claire τις αντιμετώπιζα σαν διακοπή για διαφημίσεις, I kid you not. Γιατί συν τοις άλλοις, έπρεπε κιόλας το πρώτο flash-sideways να αφορά τον πιο απωθητικό χαρακτήρα της σειράς. Sigh.

Η ιστορία της Kate στο νησί με τον Sawyer στα έρημα σπίτια ήταν κάπως πιο ειλικρινής και ήταν κάτι που χρειαζόταν ώστε να υπάρχει κάποια συνέπεια στο τι στα κομμάτια συμβαίνει στα κεφάλια αυτών των χαρακτήρων... αλλά επειδή έχω έτσι κι αλλιώς σταματήσει προ πολλού να νοιάζομαι για περιφερειακούς -εν τέλει- χαρακτήρες, χασμουριόμουν κι εδώ.

Εναποθέτοντας τις ελπίδες μου στα non-Kate κομμάτια του επεισοδίου, ήρθα αντιμέτωπος με αυτή τη φριχτή ασθένεια που προσβάλει κάθε ενδιαφέρον sub-plot του Lost: χαρακτήρες που δεν εννοούν να πουν τρία πράγματα ο ένας στον άλλον ώστε να κάνουν μια γαμημένη συνεννόηση. Δε θέλω να γονατίσω το ποστ από τη γκρίνια, όλοι καταλαβαίνουμε πόσο ατσούμπαλο filler ήταν αυτό το επεισόδιο ακόμα και στα sections του όπου κάτι υποτίθεται πως γινόταν (αποφασίστε τι θα κάνετε με το γαμημένο το χάπι!) αφήνοντάς μας ακριβώς εκεί που ήμασταν και όταν ξεκίνησε.

Με έναν μεγάλο αστερίσκο, την επιστροφή της Claire. Που, μιας και το έχουμε ρίξει στην resurrection-ολογία, να ποντάρω μία στα γρήγορα ότι είναι στην πραγματικότητα η Rousseau; Εκτός κι αν η 'τυχαία' αναφορά στη Γαλλίδα και τις παγίδες της (τώρα στημένες, υποθέτει κανείς, από την Claire) ήταν απλά ένα έντεχνο misdirection.

Ας σχολιάσουμε και τον έξυπνο τίτλο, που είναι παιχνίδι πάνω στο 'What Kate Did' της 2ης σεζόν. Θα είχε πλάκα αν όλοι οι τίτλοι της 6ης σεζόν έπαιζαν με κάποιον παλαιότερο, από επεισόδιο επικεντρωμένο στον αντίστοιχο χαρακτήρα.

Ας πούμε το 'The Constant' θα γινόταν εδώ 'The Constant'.

.

Dollhouse index

Season 1
1x01 Ghost
1x02 The Target
1x03 Stage Fright
1x04 Grey Hour
1x05 True Believer
1x06 Man on the Street
1x07 Echoes
1x08 Needs
1x09 Spy in the House of Love
1x11 Briar Rose (1)
1x12 Omega (2)
1x13 Epitaph One


Season 2
2x01 & 2x02 Vows & Instinct
2x04 Belonging
Back-to-back episodes:

• 2x05 The Public Eye
• 2x06 The Left Hand
• 2x07 Meet Jane Doe
• 2x08 A Love Supreme
• 2x09 Stop-Loss
• 2x10 The Attic

2x11 Getting Closer
2x12 The Hollow Men
2x13 Epitaph Two: Return


Unaired Pilot

1x00 Echo

Extras
O Joss Whedon επιστρέφει στην τηλεόραση
Dollhouse preview
Οιωνός Ι
Οιωνός ΙΙ
Joss Whedon: Whedonesque Q&A
Το Dollhouse παίρνει 2η σεζόν
'Epitaph One' leaks
Dollhouse axed
Best of 2009 (#4)

.

The Zeros: My number 17, Battlestar Galactica

Sci Fi (2003-2009)

Developed by Ron D. Moore

Ποιος να το έλεγε οτι η σημαντικότερη απάντηση της τέχνης στην 11η Σεπτεμβρίου, και ταυτόχρονα η πιο θαρραλέα πολιτική σειρά της τηλεόρασης θα ήταν το re-imagining ενός cheesy show από τα '80s με διαστημόπλοια και τενεκεδένιους εχθρούς. Το οποίο τόλμησε να θέσει θαρραλέα ερωτήματα για την ηθική, τη θρησκεία και την ψυχή πακετάροντάς τα ως μια καθηλωτική διαστημική όπερα.

~-~-~

essential episodes:

1x01 33

1x12/13 Kobol's Last Gleaming

2x18 Downloaded

2x19/20 Lay Down Your Burdens

3x01/02 Occupation / Precipice

3x03/04 Exodus (Part 1 | Part 2)

3x19/20 Crossroads (Part 1 | Part 2)

4x09 Hub

4x10 Revelations

4x15 No Exit

4x20 Daybreak, Part 2

~-~-~

links:

Complete Show Index

.

The Zeros: My number 18, The O.C.

Fox (2003-2007)
Created by Josh Schwartz

Πατρόν για οποιαδήποτε σαπουνόπερα εμφανίστηκε μετά από αυτό, το teen drama του Josh Schwartz ανανέωσε το είδος, ανέπτυξε με σεβασμό τους (ανήλικους ΚΑΙ ενήλικους) χαρακτήρες του, έδεσε το συναίσθημα με το meta χιούμορ και καθιέρωσε την Alexandra Patsavas και τη δικτατορία του indie OST. Κυριότερα, δεν φοβήθηκε ποτέ να καταπιεί με λαιμαργία ιστορία πολλών σεζόν σε λίγα μόνο επεισόδια, στην πορεία ξέμεινε από καύσιμα, αλλά γύρισε από τους νεκρούς για μια θαυμάσια τελευταία σεζόν. Μα τον Captain Oats, την Autumn Reeser, το 'California' των Phantom Planet, την Melinda Clarke, το chrismukkah και τα φρύδια του Sandy Cohen, για το OC έχω στην καρδιά μου έχω μόνο αγάπη.

~-~-~

essential episodes:

1x01 Premiere

1x13 The Best Chrismukkah Ever

2x14 The Rainy Day Women
2x23 The O.Sea
4x07 The Chrismukk-huh?
4x15 The Night Moves

~-~-~

links:

2007: Η χρονιά του Josh Schwartz
Top-5 moments
Season 4

.